< 2 Samwiri 22 >
1 Awo Dawudi n’ayimbira Mukama ebigambo eby’oluyimba luno, Mukama bwe yamulokola mu mukono gw’abalabe be ne mu mukono gwa Sawulo.
Og David talede Ordene af denne Sang for Herren paa den Dag, Herren havde friet ham af alle hans Fjenders Haand og af Sauls Haand,
2 N’ayogera nti, “Mukama lwe lwazi lwange, era ekigo kyange era omulokozi wange;
og han sagde: Herren er min Klippe og min Befæstning og den, som befrier mig.
3 Katonda wange lwe lwazi lwange, omwo mwe neekweka, ye ngabo yange era amaanyi ge bwe bulokozi bwange. Kye kiddukiro kyange, mwe nneekweka era ye mulokozi wange; ggwe ondokola eri abantu ababi.
Han er Gud, min Klippe, paa hvilken jeg tror, mit Skjold og min Frelses Horn, min Ophøjelse og min Tilflugt, min Frelser, fra Vold har du frelst mig.
4 Nkaabira Mukama asaanidde okutenderezebwa, n’andokola eri abalabe bange.
Jeg vil paakalde Herren, som bør at loves, saa bliver jeg frelst fra mine Fjender.
5 “Amayengo ag’okufa ganzingiza; embuyaga ez’okusaanawo zansaanikira.
Thi Dødens Bølger omspændte mig, Belials Bække forfærdede mig.
6 Ebisiba eby’amagombe byanneetooloola; n’emitego gy’okufa ne ginjolekera. (Sheol )
Helvedes Reb omgave mig, Dødens Snarer laa foran mig. (Sheol )
7 Mu nnaku yange nakoowoola Mukama; nakoowoola Katonda wange. Yawulira eddoboozi lyange ng’ali mu yeekaalu ye; n’okukaaba kwange kwamutuukako.
Da jeg var i Angest, raabte jeg til Herren, ja, jeg raabte til min Gud, og han hørte min Røst af sit Tempel og mit Raab med sine Øren.
8 “Ensi n’ekankana n’ejjugumira, emisingi gy’eggulu ne ginyeenyezebwa, ne gikankanyizibwa kubanga yali asunguwadde.
Og Jorden bævede og rystede, Himmelens Grundvolde bevægedes, og de bævede, thi han var vred.
9 Omukka ne gunyooka okuva mu nnyindo ze, n’omuliro ne guva mu kamwa ke, n’amanda agaaliko omuliro ne gava mu ye.
Og der opgik en Røg af hans Næse, og Ild af hans Mund fortærede; gloende Kul brændte ud fra ham.
10 Yayabuluza eggulu n’akka wansi; ebire ebikutte nga biri wansi w’ebigere bye.
Og han bøjede Himmelen og for ned, og der var Mørkhed under hans Fødder.
11 Ne yeebagala kerubi n’abuuka, n’aseeyeeyeza ku biwaawaatiro by’empewo.
Og han for paa Keruben og fløj, og han blev set over Vejrets Vinger.
12 Yafuula ekizikiza ekyamwetooloolanga okuba enkuufiira, n’ebire ebikutte okuba ekitaba ky’amazzi.
Og han satte Mørkhed til Dække trindt omkring sig; der var Vandenes Forsamling og tykke Skyer.
13 Okumasamasa okwali mu maaso ge kwayakisa amanda ag’omuliro.
Fra Glansen, som var for ham, brændte gloende Kul.
14 Mukama yabwatuka ng’asinziira mu ggulu; Ali Waggulu Ennyo n’ayogera mu ddoboozi lye.
Herren tordnede fra Himmelen, og den højeste udgav sin Røst.
15 Yalasa obusaale n’asaasaanya abalabe n’okumyansa okw’eggulu, n’abawangula.
Og han udskød Pile og adspredte dem; der kom Lyn, og han forfærdede dem.
16 Ebiwonvu eby’omu nnyanja ne bibikkulwa n’emisingi gy’ensi ne gyeruka olw’okunenya kwa Mukama n’olw’okubwatuka kw’omukka ogw’omu nnyindo ze.
Da saas Havets Leje, Jordens Grundvolde blottedes ved Herrens Trusel, ved hans Næses Aandes Pust.
17 “Yasinzira waggulu n’antwala n’ansika mu mazzi amangi.
Han udrakte sin Haand fra det høje, han hentede mig, han drog mig af mange Vande.
18 Yamponya abalabe bange ab’amaanyi abankyawa, abo abaali bansinza amaanyi.
Han friede mig fra min stærke Fjende, fra mine Hadere, thi de vare mig for stærke.
19 Bannumba mu nnaku yange naye Mukama n’ampanirira.
De overfaldt mig i min Modgangs Tid; men Herren var min Støtte.
20 Yandeeta mu kifo ekigazi; yandokola kubanga yansanyukira.
Og han udførte mig i det vide Rum; han friede mig, thi han havde Lyst til mig.
21 “Mukama yampa empeera yange ng’obutuukirivu bwange bwe bwali; n’ansasula ng’obulongoofu bwe ngalo zange bwe buli.
Herren gengældte mig efter min Retfærdighed, han betalte mig efter mine Hænders Renhed.
22 Ntambulidde mu kkubo lya Mukama, era sivanga ku Katonda wange okukola ebitali bya butuukirivu.
Thi jeg har bevaret Herrens Veje, og jeg har ikke handlet ugudeligt imod min Gud.
23 Amateeka ge gonna gaali mu maaso gange, era ssaava ku biragiro bye.
Thi alle hans Domme ere mig for Øje, og hans Skikke, fra dem viger jeg ikke;
24 Sizzanga na musango mu maaso ge, era neekuumye eri obutali butuukirivu.
men jeg var fuldkommen for ham og vogtede mig for min Misgerning.
25 Mukama kyavudde ansasula ng’obutuukirivu bwange bwe buli, era ng’obulongoofu bwange bwe buli mu maaso ge.
Og Herren betalte mig efter min Retfærdighed, efter min Renhed for hans Øjne.
26 “Eri abeesigwa weeraga okuba omwesigwa; n’eri abatalina musango ne weeraga obutaba na musango;
Imod den fromme viser du dig from, imod den trofaste vældige viser du dig trofast.
27 eri omulongoofu weeraga okuba omulongoofu n’eri omukujjukujju ne weeraga okuba omukujjukujju okumusinga.
Imod den rene viser du dig ren, og imod den forvendte viser du dig vrang.
28 Olokola abantu abawombeefu, naye amaaso go ganoonya ab’amalala n’obakkakkanya.
Og du skal frelse det elendige Folk, og dine Øjne ere over de høje, dem fornedrer du.
29 Oli ttaala yange, Ayi Mukama era Mukama wange yammulisiza mu nzikiza yange.
Thi du, Herre, er min Lygte, og Herren skal gøre min Mørkhed klar.
30 Ku lulwe mpangula eggye, era ku lwa Katonda wange mbuuka bbugwe.
Thi ved dig stormer jeg igennem Skaren, ved min Gud springer jeg over en Mur.
31 Ekkubo lya Katonda golokofu, n’ekigambo kye kituukirira; era ngabo eri abo bonna abaddukira gy’ali.
Guds Vej er fuldkommen, Herrens Tale er lutret; han er alle dem et Skjold, som haabe paa ham.
32 Kubanga ani Katonda wabula Mukama, era ani lwazi okuggyako Katonda waffe?
Thi hvo er en Gud foruden Herren? og hvo er en Klippe foruden vor Gud?
33 Katonda kye kiddukiro kyange, era alongoosa ekkubo lyange.
Gud er min Styrke og Kraft, og han letter min Vej fuldkomment.
34 Ebigere byange abifuula okuba ng’eby’ennangaazi, era ampanirira mu bifo ebya waggulu.
Han gør mine Fødder som Hindernes og skal lade mig staa paa mine Høje.
35 Anteekateeka okulwana entalo, era n’ansobozesa okulasa obusaale obw’ebikomo.
Han lærer mine Hænder til Krigen, og en Kobberbue spændes med mine Arme.
36 Ompadde engabo ey’obulokozi bwo, ne weefeebya ne wessa wansi olyoke onfuule ow’ekitiibwa.
Og du giver mig din Frelses Skjold; og idet du ydmyger mig, gør du mig stor.
37 Ogaziyizza ekkubo mwe mpita, n’obukongovvule bwange tebukoonagana.
Du gør mine Trin vide under mig, og mine Knokler snublede ikke.
38 “Nagoba abalabe bange ne mbazikiriza, so saakyuka kudda mabega okutuusa lwe baamalibwawo.
Jeg forfølger mine Fjender og ødelægger dem og vender ikke tilbage, før jeg har gjort Ende paa dem.
39 Na babetentera ddala ne batayinza kuyimuka, era bali wansi w’ebigere byange.
Ja, jeg har gjort Ende paa dem og knuset dem, at de ikke skulle rejse sig; og de faldt under mine Fødder.
40 Wampa amaanyi okulwana entalo, n’oteeka abo abanjigganya wansi wange.
Og du har omgjordet mig med Kraft til Krigen, du skal nedbøje dem under mig, som staa op imod mig.
41 Waleetera abalabe bange okunziruka, ne nsanyaawo abo abankyawa.
Og du har jaget mig mine Fjender paa Flugt, ja mine Hadere, og jeg udrydder dem.
42 Baalindirira okuyambibwa naye ne wataba n’omu ababeera, ne bakaabira Mukama, naye n’atabaanukula.
De saa sig om, men der var ingen Frelser; til Herren, men han svarede dem ikke.
43 Nabasekulasekula ne bafuuka ng’enfuufu ey’oku nsi, ne mbabetenta, ne mbalinnyirira ne bafuuka ng’ebitosi eby’omu nguudo.
Og jeg støder dem smaa som Jordens Støv, som Dynd paa Gader knuser jeg dem og tramper dem ned.
44 “Ondokodde mu nnumbagana ez’abantu bange, n’onfuula omukulu w’amawanga; abantu be saamanya be bampeereza.
Og du udfriede mig fra mit Folks Kiv; du bevarede mig til Hedningernes Hoved, et Folk, som jeg ikke kendte, de tjene mig.
45 Bannaggwanga bajja gye ndi nga beegayirira, bwe bawulira eddoboozi lyange ne baŋŋondera.
Den fremmedes Børn smigre for mig; da deres Øre hørte om mig, adløde de mig.
46 Bonna baggwaamu omwoyo, ne bajja nga bakankana okuva gye beekwese.
Den fremmedes Børn visne hen, og de gaa omgjordede ud af deres Borge.
47 “Mukama mulamu! Olwazi lwange yeebazibwe. Agulumizibwe Katonda wange, olwazi lwange, era obulokozi bwange.
Herren lever, og lovet være min Klippe, og Gud, min Frelses Klippe, skal ophøjes!
48 Oyo ye Katonda ampalanira eggwanga, era ateeka amawanga wansi wange;
Den Gud, som giver mig Hævn, og som nedkaster Folkene under mig,
49 anziggya mu balabe bange. Wangulumiza okusinga abalabe bange, n’ondokola okuva mu basajja abakambwe.
og som fører mig ud fra mine Fjender; du ophøjer mig over dem, som staa op imod mig, du redder mig fra Voldsmænd.
50 Kyenaava nkutenderezanga, Ayi Mukama Katonda, mu mawanga gonna, era nnaayimbanga nga ntendereza erinnya lyo.
Derfor vil jeg bekende dig, Herre! iblandt Hedningerne og synge dit Navn Lov.
51 Kabaka we amuwadde obuwanguzi obw’amaanyi, era alaze okwagala okutayogerekeka eri oyo gwe yafukako amafuta, eri Dawudi n’ezzadde lye emirembe gyonna.”
Han gør sin Frelse stor for sin Konge og gør Miskundhed imod sin Salvede, imod David og imod hans Sæd, evindelig.