Banzembo 49

1 Nzembo ya bana ya Kore. Wuta na buku ya mokambi ya bayembi. Bino bikolo nyonso, boyoka malamu makambo oyo; bino bavandi nyonso ya mokili, boyoka,

(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En salme.) Hør det, alle Folkeslag, lyt til, al Verdens Folk,

2 bato pamba mpe bato minene, bazwi mpe babola:

både høj og lav, både rig og fattig!

3 Monoko na ngai ekoloba maloba ya bwanya; motema na ngai ekanisi makambo oyo ekopesa bino bososoli.

Min Mund skal tale Visdom, mit Hjerte udgransker Indsigt;

4 Nayokaka masese, mpe nalimbolaka sambole na nzela ya lindanda.

jeg bøjer mit Øre til Tankesprog, råder min Gåde til Strengeleg.

5 Mpo na nini nabanga na tango ya pasi, tango mabe ya bakosi ezingeli ngai,

Hvorfor skulle jeg frygte i de onde dage, når mine lumske Fjender omringer mig med Brøde,

6 ba-oyo batielaka bomengo na bango motema mpe bamikumisaka mpo na bofuluki ya bozwi na bango?

de, som stoler på deres gods og bryster sig af deres store rigdom?

7 Moko te akoki kosikola ndeko na ye, moko te akoki kofuta mbongo epai ya Nzambe mpo na lisiko na ye.

Visselig, ingen kan købe sin sjæl fri og give Gud en løsesum

8 Talo ya bomoi na ye eleki motuya makasi, mpe ekotikala kofutama te.

- Prisen for hans sjæl blev for høj, for evigt måtte han opgive det - så han kunde blive i Live

9 Akokaki kozala na bomoi libela na libela, mpe akokaki kokufa te.

og aldrig få Graven at se;

10 Solo, tomonaka bato ya bwanya kokufa elongo na zoba mpe moto oyo azangi mayele, mpe batikaka bomengo na bango epai ya bato mosusu.

nej, han skal se den; Vismænd dør, både Dåre og Tåbe går bort. Deres Gods må de afstå til andre,

11 Bakunda na bango nde ekomaka bandako na bango mpo na libela, mpe bisika na bango ya kovanda mpo na seko na seko, atako bapesaki na bitando na bango ya mabele bakombo na bango mpo ete ebengamaka na yango.

deres Grav er deres Hjem for evigt, deres Bolig Slægt efter Slægt, om Godser end fik deres Navn.

12 Mozwi akowumelaka te na bomoi; ata aleki na lokumu, akokani na nyama oyo ezali kokufa.

Trods Herlighed bliver Mennesket ikke, han er som Dyrene, der forgår.

13 Yango nde suka ya bato oyo batiaka elikya kati na bango moko, ya bato oyo balandaka bango mpe basepelaka na maloba na bango.

Så går det dem, der tror sig trygge, så ender det for dem, deres Tale behager. (Sela)

14 Bazali lokola bameme mpe babongisami mpo na mboka ya bakufi; kufa ekokoma kobokola bango. Kala te, bato ya sembo bakonyata bango, kitoko na bango ekonzuluka, mpe mboka ya bakufi ekokoma ndako na bango. (Sheol h7585)

I Dødsriget drives de ned som Får, deres Hyrde skal Døden være; de oprigtige træder på dem ved Gry, deres Skikkelse går Opløsning i Møde, Dødsriget er deres Bolig. (Sheol h7585)

15 Kasi Nzambe akokangola bomoi na ngai wuta na maboko ya mboka ya bakufi, pamba te akokamata ngai. (Sheol h7585)

Men Gud udløser min Sjæl af Dødsrigets Hånd, thi han tager mig til sig. (Sela) (Sheol h7585)

16 Komitungisaka te soki moto moko akomi kofuluka na bozwi, soki kongenga ya ndako na ye ekomi komata se komata.

Frygt ej, når en Mand bliver rig, når hans Huses Herlighed øges;

17 Pamba te akomema ata eloko moko te tango akokufa; bomengo na ye ekolanda ye te.

thi intet tager han med i Døden, hans Herlighed følger ham ikke.

18 Atako, wana azalaki na bomoi, azalaki komimona moto apambolama— atako bato bakokumisa yo, pamba te omisali bolamu—

Priser han end i Live sig selv: "De lover dig for din Lykke!"

19 okokende kaka kokutana na bakoko na yo oyo bakotikala komona lisusu pole te.

han vandrer til sine Fædres Slægt, der aldrig får Lyset at skue.

20 Moto oyo azali mozwi, kasi azangi bososoli, azali lokola nyama oyo ezali kokufa.

Den, som lever i Herlighed, men uden Forstand, han er som Dyrene, der forgår.