Banzembo 2
1 Mpo na nini bikolo ezali kosala makelele mpe bato bazali kosala makita ya pamba?
Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?
2 Bakonzi ya mokili batomboki, mpe bakambi basangani mpo na kotelemela Yawe elongo na mopakolami na Ye.
De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:
3 Bazali koganga elongo: « Tokata minyololo na bango mpe tomikangola na bokonzi na bango! »
Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.
4 Kasi Ye oyo avandi na Kiti na Ye ya Bokonzi kuna na likolo aseki, Yawe atioli bango.
Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.
5 Agangeli bango na kanda, apelisi kanda makasi na Ye mpo na bango, alobi:
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.
6 « Ezali Ngai nde natiaki mokonzi na Ngai na Siona, ngomba na Ngai ya bule. »
Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.
7 Nakosakola mobeko ya Yawe. Alobaki na ngai: « Ozali Mwana na Ngai ya mobali, na mokolo ya lelo, nakomi Tata na Yo.
Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
8 Senga Ngai, mpe nakokomisa bikolo libula na Yo, basuka ya mokili bozwi na Yo.
Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde tot Uw bezitting.
9 Okoyangela yango na bokonzi ya ebende, okopanza yango lokola mbeki ya mabele. »
Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.
10 Yango wana, bino bakonzi, bozala na mayele; bino bayangeli ya mokili, boyoka likebisi oyo.
Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!
11 Bosalela Yawe na kobanga mpe bosepela na kolenga.
Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving.
12 Bopesa Mwana na Ye beze, noki te akosilika mpe bokokufa na nzela na bino, pamba te kanda na Ye epelaka noki. Esengo na bato oyo bazwaka Ye lokola ebombamelo na bango.
Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.
