Banzembo 132
1 Nzembo ya mobembo mpo na kokende na Tempelo ya Yawe. Yawe, kanisa Davidi; kanisa pasi na ye nyonso!
Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
2 Alapaki ndayi oyo epai na Yawe, epai ya Elombe ya Jakobi:
Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
3 « Nakokota na ndako na ngai te, nakomata na mbeto na ngai te,
«Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
4 nakokanga miso na ngai te mpo na kolala pongi to mpo na konimba mwa moke
ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
5 kino nakozwa Esika mpo na Yawe, Ndako mpo na Elombe ya Jakobi. »
fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
6 Toyokaki sango na tina na yango na Efrata, tomonaki yango na elanga ya Yari.
Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
7 Tokende na Ndako na Ye, togumbama liboso ya enyatelo makolo na yango.
Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
8 Yawe, telema, yaka na Esika na Yo ya bopemi! Yaka elongo na Sanduku ya Boyokani epai wapi nguya na Yo ezali.
Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
9 Tika ete Banganga-Nzambe na Yo balata bosembo lokola elamba; mpe tika ete basantu na Yo baganga na esengo!
Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
10 Mpo na Davidi, mosali na Yo, kobengana mopakolami na Yo te!
For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
11 Yawe alapaki epai ya Davidi ndayi ya solo, oyo akowangana te: « Nakotia moko kati na bakitani na yo na kiti na yo ya bokonzi.
Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
12 Soki bana na yo babateli boyokani mpe mibeko na ngai, bana na bango mpe bakokitana na yo lokola bakonzi, mpe ekosalema bongo mpo na libela. »
Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
13 Pamba te Yawe aponaki Siona, asepelaki kokomisa yango Esika na Ye ya kovanda:
For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
14 « Ezali Esika na ngai ya bopemi mpo na libela; nakovanda awa, pamba te nasepelaki na yango.
«Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
15 Nakopambola, nakopambola yango na biloko ebele, nakotondisa babola na yango na bilei.
Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
16 Nakolatisa Banganga-Nzambe na yango lobiko, mpe bato na yango bakoganga na esengo.
og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
17 Kuna na Siona, nakobakisa nguya ya Davidi, mpe nakobimisela ye mokitani, mopakolami na ngai, lokola mwinda ya kopela.
Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
18 Nakoyokisa banguna na ye soni, mpe motole na ye ekongenga na mbunzu na ye. »
Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
