Yobo 4
1 Elifazi, moto ya Temani, azwaki maloba mpe alobaki:
Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
2 « Soki moto moko ameki koloba na yo ata liloba moko, boni, okotomboka mpo na yango te? Kasi nani akoki penza kokanga motema mpe kozanga maloba?
«Vert du vel tykkjen um eg talar? Men kven kann halda ordi inne?
3 Kanisa nanu ndenge ozalaki koteya bato ebele, ndenge ozalaki kolendisa bato oyo balembaki!
På rette veg du førde mange; dei trøytte hender styrkte du;
4 Maloba na yo ezalaki kolendisa bato oyo bazalaki kotepatepa, mpe oyo mabolongo na bango ezalaki kolemba.
med ord du hjelpte deim som snåva, og gav dei veike knei kraft.
5 Kasi awa sik’oyo pasi ekomeli yo, olembi na yo! Awa pasi ebeti yo, okomi na yo koyoka somo!
Men når det gjeld deg sjølv, du klagar; når deg det råkar, ræddast du!
6 Boni, kondima na yo epai ya Nzambe esengeli te kozala likonzi na yo, mpe bosembo na yo esengeli te kosimba elikya na yo?
Di von du på di gudstru bygde og sette lit til last-laust liv.
7 Kanisa nanu: Nani akotikala kokufa te mpo ete asalaka mabe te? Esika nini bato ya sembo bakotikala kokufa te?
Tenk etter: Når vart skuldlaus tynt? Når gjekk rettvis mann til grunns?
8 Kolanda makambo oyo ngai nasili komona, bato oyo basalaka mabe, mpe ba-oyo balonaka minyoko, babukaka mpe kaka mabe lokola mbuma;
Stødt fann eg: dei som urett pløgde, og sådde naud, dei hausta slikt;
9 bakufaka na mopepe ya Nzambe mpe basilaka na mopepe ya kanda na Ye.
dei stupte for Guds andedrag, gjekk for hans vreidestorm til grunns.
10 Nkosi ekoki na yango koganga, mpe mwana ya nkosi ekoki kotia makelele ndenge elingi, kasi Nzambe abukaka minu ya nkosi.
Ja, løva skrik, og villdyr burar; ungløva fær sin tanngard knekt;
11 Nkosi ekufaka mpo na kozanga nyama ya kolia, mpe bana ya nkosi ya mwasi epanzanaka.
og løva døyr av skort på rov; løvinna misser sine ungar.
12 Liloba moko eyelaki ngai na nkuku, mpe matoyi na ngai eyokaki yango na se penza:
Ein løynleg tale til meg kom; i øyra mitt det stilt vart kviskra,
13 kati na bandoto ya butu, na tango bato bazwaka pongi makasi,
som tankar i eit nattsyn kjem, når svevnen tung på folki kviler.
14 kobanga mpe somo ekangaki ngai mpe eningisaki mikuwa na ngai nyonso;
Det kom ei rædsla yver meg, ei skjelving gjenom alle lemer;
15 molimo moko elekaki liboso ya elongi na ngai lokola mopepe, mpe suki ya moto na ngai etelemaki.
ein gust meg yver panna strauk, og på min kropp seg håri reiste;
16 Molimo yango etelemaki wana, kasi nalongaki te kososola soki ezali nini; elilingi yango etelemaki liboso ya miso na ngai, mpe nayokaki mongongo moko koloba na se penza:
og noko stogga for mi åsyn; eg kunde ikkje klårt skilja; framfor mitt auga stod eit bilæt’, eg høyrde som ei røyst som kviskra:
17 ‹ Boni, moto akoki solo koleka Nzambe na bosembo to akoki solo koleka Mokeli na ye na bule?
«Hev menneskjet vel rett for Gud? Er mannen rein framfor sin skapar?
18 Soki Nzambe atielaka basali na Ye motema te, soki kutu amonaka mabunga epai ya ba-anjelu na Ye,
Han sine tenarar ei trur og finn hjå sine englar lyte -
19 mpo na nini te epai ya bato oyo basalema na mabele, ba-oyo bazali kaka putulu mpe bakoki kofinafina bango lokola mitsopi?
enn meir hjå folk i hus av leir; hjå deim som hev sin grunn i moldi, ein kann deim krasa, som eit mol.
20 Kobanda na tongo kino na pokwa, bakataka-kataka bango na biteni; bakufaka mpo na libela, mpe moto ata moko te alandelaka likambo na bango;
Dei er frå morgon og til kveld; ein krasar deim - kven merkar det? - Og dei vert ikkje funne meir.
21 basinga oyo esimbaka bandako na bango ya kapo epikolamaka na mbalakata, mpe bakufaka ndenge wana bazanga bwanya. ›
Når deira tjeldsnor vert rykt upp, dei døyr og ingen visdom fær.»
