Yobo 4
1 Elifazi, moto ya Temani, azwaki maloba mpe alobaki:
Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:
2 « Soki moto moko ameki koloba na yo ata liloba moko, boni, okotomboka mpo na yango te? Kasi nani akoki penza kokanga motema mpe kozanga maloba?
Om en prøvde å tale et ord til dig, vilde du da ta det ille op? Men hvem kan vel holde sine ord tilbake?
3 Kanisa nanu ndenge ozalaki koteya bato ebele, ndenge ozalaki kolendisa bato oyo balembaki!
Du har selv vist mange til rette, og maktløse hender styrket du;
4 Maloba na yo ezalaki kolendisa bato oyo bazalaki kotepatepa, mpe oyo mabolongo na bango ezalaki kolemba.
dine ord reiste den snublende op, og synkende knær gjorde du sterke.
5 Kasi awa sik’oyo pasi ekomeli yo, olembi na yo! Awa pasi ebeti yo, okomi na yo koyoka somo!
Men nu, når det gjelder dig selv, blir du utålmodig, når det rammer dig, blir du forferdet.
6 Boni, kondima na yo epai ya Nzambe esengeli te kozala likonzi na yo, mpe bosembo na yo esengeli te kosimba elikya na yo?
Er ikke din gudsfrykt din tillit, din ulastelige ferd ditt håp?
7 Kanisa nanu: Nani akotikala kokufa te mpo ete asalaka mabe te? Esika nini bato ya sembo bakotikala kokufa te?
Tenk efter: Hvem omkom uskyldig, og hvor gikk rettskafne til grunne?
8 Kolanda makambo oyo ngai nasili komona, bato oyo basalaka mabe, mpe ba-oyo balonaka minyoko, babukaka mpe kaka mabe lokola mbuma;
Efter det jeg har sett, har de som pløide urett og sådde nød, også høstet det.
9 bakufaka na mopepe ya Nzambe mpe basilaka na mopepe ya kanda na Ye.
De omkom for Guds ånde, og for hans vredes pust blev de til intet.
10 Nkosi ekoki na yango koganga, mpe mwana ya nkosi ekoki kotia makelele ndenge elingi, kasi Nzambe abukaka minu ya nkosi.
Løvens brøl og dens fryktelige røst hørtes ikke lenger, og ungløvenes tenner blev knust.
11 Nkosi ekufaka mpo na kozanga nyama ya kolia, mpe bana ya nkosi ya mwasi epanzanaka.
Løven omkom av mangel på rov, og løvinnens unger blev adspredt.
12 Liloba moko eyelaki ngai na nkuku, mpe matoyi na ngai eyokaki yango na se penza:
Og til mig stjal sig et ord; det lød for mitt øre som en hvisken,
13 kati na bandoto ya butu, na tango bato bazwaka pongi makasi,
under skiftende tanker ved nattlige syner, når dyp søvn faller på menneskene.
14 kobanga mpe somo ekangaki ngai mpe eningisaki mikuwa na ngai nyonso;
Frykt og beven kom over mig, så alle mine ben tok til å skjelve.
15 molimo moko elekaki liboso ya elongi na ngai lokola mopepe, mpe suki ya moto na ngai etelemaki.
Og en ånd fór forbi mitt åsyn; hårene på mitt legeme reiste sig.
16 Molimo yango etelemaki wana, kasi nalongaki te kososola soki ezali nini; elilingi yango etelemaki liboso ya miso na ngai, mpe nayokaki mongongo moko koloba na se penza:
Den blev stående, men jeg skjelnet ikke klart hvorledes den så ut - det var en skikkelse som stod der for mine øine; jeg hørte en stille susen og en røst:
17 ‹ Boni, moto akoki solo koleka Nzambe na bosembo to akoki solo koleka Mokeli na ye na bule?
Er et menneske rettferdig for Gud, eller en mann ren for sin skaper?
18 Soki Nzambe atielaka basali na Ye motema te, soki kutu amonaka mabunga epai ya ba-anjelu na Ye,
Se, på sine tjenere stoler han ikke, og hos sine engler finner han feil,
19 mpo na nini te epai ya bato oyo basalema na mabele, ba-oyo bazali kaka putulu mpe bakoki kofinafina bango lokola mitsopi?
hvor meget mere da hos dem som bor i hus av ler, og som har sin grunnvoll i støvet - de som knuses lettere enn møll.
20 Kobanda na tongo kino na pokwa, bakataka-kataka bango na biteni; bakufaka mpo na libela, mpe moto ata moko te alandelaka likambo na bango;
Fra morgen til aften - så er de sønderslått; uten at nogen akter på det, går de til grunne for alltid.
21 basinga oyo esimbaka bandako na bango ya kapo epikolamaka na mbalakata, mpe bakufaka ndenge wana bazanga bwanya. ›
Blir ikke teltsnoren dradd ut hos dem? De dør, men ikke i visdom.
