Cakarijas 10
1 Lūdziet lietu no Tā Kunga vēlajā lietus laikā! Tas Kungs rada zibeņus; Viņš tiem dos lietus papilnam ikkatrai zālei laukā.
Agdawatkayo iti tudo kenni Yahweh iti panawen iti panagrurusing—ni Yahweh a mangar-aramid kadagiti bagio! —ket mangipaayto isuna iti tudo kadakuada, ken kadagiti mula kadagiti talon nga agpaay iti sangkataoan.
2 Jo dievekļi runā nelietību, un zīlnieki rauga viltību un runā melu sapņus un iepriecina ar niekiem. Tādēļ tie maldās kā avis, tie ir nospaidīti, jo tur nav gana.
Ta saan a pudno ti ibagbaga dagiti didiosen; agipadpadto iti ulbod dagiti mammadto; agipatpatarusda kadagiti manangallilaw a tagtagainep ken ubbaw ti panangliwliwada, isu a maiyaw-awanda a kas iti karnero ken agsagabada gapu ta awan ti agpaspastor.
3 Pret tiem ganiem Mana bardzība iedegusies, un tos āžus Es piemeklēšu. Jo Tas Kungs Cebaot piemeklē Savu ganāmo pulku, Jūda namu, un to ieceļ Sev par goda zirgu karā.
Ti pungtotko kadagiti agpaspastor ket kasla apuy a sumsumged; daytoy dagiti kalakian a kalding—dagiti mangingidaulo—a dusaekto; aywananto ni Yahweh a Mannakabalin-amin ti arbanna, dagiti tattao ti Juda, ket pagbalinennanto ida a kasla nabileg a kabalio iti gubatan!
4 No viņa iznāks stūra akmens, nagla, kara stops un visi valdnieki līdz.
Tumaudto kadakuada ti pasuli a bato; tumaudto kadakuada ti pasok ti tolda; tumaudto kadakuada ti bai a pakigubat; tumaudto kadakuada dagiti amin a mangingidaulo.
5 Un tie būs kā varoņi, kas kaušanā samin ielas dubļus, un tie kausies, jo Tas Kungs būs ar viņiem, un tie liks kaunā zirgu jājējus.
Kasladanto kadagiti mannakigubat a mangibaddebaddek kadagiti kabusorda iti pitak dagiti kalsada iti gubatan; makigubatdanto, gapu ta adda kadakuada ni Yahweh, ket parmekendanto dagiti nakasakay kadagiti kabalio a pakigubat.
6 Un Es stiprināšu Jūda namu un atpestīšu Jāzepa namu, un Es tos atkal iestādīšu, jo Es par tiem esmu apžēlojies, un tie būs, tā kā Es tos nebūtu atmetis, jo Es esmu Tas Kungs, viņu Dievs, un tos paklausīšu.
Papigsaekto ti balay ti Juda ken isalakankonto ti balay ni Jose; ta isublik manen ida ken kaasiak ida. Kaslanto saanko ida a linaksid, ta Siak ni Yahweh a Diosda, ket sumungbatakto kadakuada.
7 Un Efraīms būs kā varonis un viņa sirds priecāsies kā no vīna. Un viņa bērni to redzēdami līksmosies, viņu sirds priecāsies iekš Tā Kunga.
Ket maiyarigto ti Efraim iti mannakigubat, ket agrag-onto dagiti pusoda a kasla nakainumda iti arak; makitanto dagiti annakda ket agrag-oda. Agrag-onto dagiti pusoda gapu kaniak!
8 Un Es tos ataicināšu un sapulcēšu, jo Es tos gribu izpestīt, un tie vairosies, kā tie citkārt vairojās.
Paswitakto ida ket ummongek ida, gapu ta ispalekto ida, ket paaduekto ida a kas iti sigud a kaaduda!
9 Un Es tos sēšu starp tautām, un tie Mani pieminēs tālās zemēs, un tie dzīvos ar saviem bērniem un atgriezīsies.
Inwarasko ida kadagiti tattao ngem malagipdakto kadagiti adayo a pagilian, isu nga agbiag ken agsublidanto agraman dagiti annakda.
10 Un Es tos atvedīšu no Ēģiptes zemes un tos sapulcināšu no Asīrijas un tos vedīšu uz Gileāda zemi un Tībanu, ka viņam nepietiks vietas.
Gapu ta alaekto ida iti daga ti Egipto ket ummongek ida manipud iti Asiria. Ipankonto ida iti daga ti Galaad ken Libano agingga nga awanen ti pagnaedanda sadiay.
11 Un viņš iet caur bēdu jūru un sit viļņus jūrā, un visi upes dziļumi izsīks; tad Asura lepnība taps nogāzta, un Ēģiptes scepteris zudīs.
Kuyogekto ida iti baybay ti rigrigatda; ablatakto dagiti dalluyon iti dayta a baybay ket pagmagaekto ti lansad ti Karayan Nilo. Maipababanto ti kinadayag ti Asiria, ket mapukawto ti setro ti Egipto manipud kadagiti Egipcio.
12 Un Es tos stiprināšu iekš Tā Kunga, un tie staigās Viņa vārdā, saka Tas Kungs.
Papigsaekto ida, ket agbiagdanto babaen iti naganko.” Daytoy ket pakaammo ni Yahweh.
