< Augstā Dziesma 4 >

1 Redzi, tu esi skaista, mana draudzene, redzi, tu esi skaista; tavas acis ir kā baložu acis aiz tava galvas apsega. Tavi mati ir kā kazu pulks, kas guļ uz Gileād kalna.
O nagpintaska, ay-ayatek; nagpintaska. Dagiti matam ket kasla kadagiti kalapati iti likodan ti belom. Kayarigan ti buokmo dagiti arban dagiti kalding a sumalsalog manipud iti Bantay Galaad.
2 Tavi zobi ir kā avju pulks, kas cirptas un iznāk no peldēšanas, kas visas dvīņus vedās, un neviena starp viņām nav neauglīga.
Dagiti ngipenmo ket kasla iti arban dagiti kapukpukis a kabaian a karnero, a sumangsang-at manipud iti pagdidigusan. Tunggal maysa kadakuada ket addaan iti singinna, ken awan kadakuada iti natay.
3 Tavas lūpas ir kā purpura aukla, un tava mute ir mīlīga. Tavi vaigi ir kā granātābola puses aiz tava galvas apsega.
Dagiti bibigmo ket kasla iti nalabaga a lupot; makaay-ayo ti ngiwatmo. Dagiti pingpingmo ket kasla kadagiti pisi ti granada iti likodan ti belom.
4 Tavs kakls ir kā Dāvida tornis, kas taisīts, lai tur ieročus uzkar, kur tūkstošas priekšturamās bruņas uzkārtas, visādas stipru vīru bruņas.
Ti tengngedmo ket kasla iti torre ni David a naipatakder iti hilera dagiti batbato, nga addaan iti rinibribu a kalasag nga agbitbitin iti daytoy, kalasag amin dagiti soldado.
5 Tavas krūtis ir kā divas jaunas stirnas, kā kalnu kazas dvīņi, kas liliju starpā ganās.
Dagiti dua a susom ket kasla kadagiti dua nga urbon a karnero, singin iti korso nga agar-arab iti tengnga dagiti lirio.
6 Kad diena metās dzestra, un ēnas bēg, tad iešu pie mirru kalna un pie vīraka pakalna.
Agingga a dumteng ti parbangon ken agpukaw dagiti aniniwan, sumang-atakto idiay bantay ti mira ken idiay turod ti insenso.
7 Tu esi visai skaista, mana draudzene, un pie tevis nav vainas.
Ay-ayatek, nagpintaska iti aniaman nga anggulo, ken awan ti pakapilawan kenka.
8 Nāc man līdz no Lībanus, mana brūte, nāc man līdz no Lībanus. Skaties no Amana kalna gala, no Senira un Hermona gala, no lauvu alām, no leopardu kalniem.
Kumuyogka kaniak manipud Libano, o nobiak. Kumuyogka kaniak manipud Libano; umayka manipud iti tuktok ti Amana, manipud iti tuktok ti Senir ken Hermon, manipud iti rukib dagiti leon, manipud iti bantay a rukib dagiti leopardo.
9 Tu man sirdi esi paņēmusi, mana māsa, mīļā brūte; tu man sirdi esi paņēmusi ar vienu actiņu, ar vienu kakla ķēdīti.
Tinakawmo toy pusok, kabsatko a babai, o nobiak; tinakawmo toy pusok, iti laeng maysa a kitam kaniak, babaen iti maysa a napateg a bato iti kuentasmo.
10 Cik skaista ir tava mīlestība, mana māsa, mīļā brūte! Cik labāka ir tava mīlestība pār vīnu, un tavas eļļas smarža pār visām kvēpināmām zālēm.
Anian a nagimnas ti ayatmo, kabsatko a babai, o nobiak! Anian a nasaysayaat ti ayatmo ngem ti arak, ken ti ayamuom ti bangbanglom ngem ti aniaman a rekado.
11 Tavas lūpas, ak brūte! Pil no kausētā medus; medus un piens ir apakš tavas mēles, un tava drēbju smarža ir kā Lībanus smarža.
Dagiti bibigmo, o nobiak, ket kasla agtedted a diro; adda iti diro ken gatas iti sirok ti dilam; ti ayamuom ti pagan-anaymo ket kasla iti ayamuom ti Libano.
12 Tu esi aizslēgts dārzs, mana māsa, mīļā brūte, aizslēgts avots, aizslēgta aka.
Ti kabsatko a babai, ti nobiak ket kasla hardin a nakakandado, maysa a hardin a nakakandado, maysa nga ubbog nga adda seliona.
13 Tavi zari ir kā jauks dārzs, kur granātu ābeles ar dārgiem augļiem, kovera puķes ar nardēm,
Dagiti sangsangam ket kabakiran dagiti kaykayo a granada nga addaan kadagiti nasasayaat a bunga, ken iti alkamfor ken nardo a mula,
14 Narde un safrans, kalmes un kanēlis, ar visādiem vīraka kokiem, mirres un alvejas, līdz ar vislabākām smaržīgām zālēm.
nardo, asafran, calamus ken cinnamon nga addaan kadagiti amin a kita dagiti rekado, mira ken aloes nga addaan kadagiti amin a kasasayaatan a rekrekado.
15 Tā kā dārzu aka (tu esi), kā aka ar dzīvu ūdeni, un kā strauti no Lībanus.
Maysaka nga ubbog iti hardin, maysa a bubon iti nadalus a danum, agay-ayus a karayan manipud idiay Libano. Kasarsarita ti balasang ti mangay-ayat kenkuana
16 Celies, ziemeli, un nāc, dienvidu vējš, pūt pa manu dārzu, ka viņa zāles pil (smaržas no dārza augiem). Mans draugs lai nāk savā dārzā, un lai ēd savus skaistos augļus.
Agriingka, o angin ti amianan; umayka, o angin ti abagatan; agpul-oyka iti hardinko tapno dagiti rekadona ket mangparnuay iti nabanglo nga ayamuom. Umay koma ti ay-ayatek iti hardinna ket mangan kadagiti sumagmamano iti kasayaatan a bungana.

< Augstā Dziesma 4 >