Psalmi 91

1 Kas sēž tā Visuaugstākā patvērumā un mīt tā Visuvarenā ēnā,

۱ آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود.

2 Tas saka uz To Kungu: mana cerība un mana stipra pils, mans Dievs, uz ko es paļaujos.

۲ درباره خداوند می‌گویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم.

3 Jo Viņš tevi glābj no mednieka valgiem, no kaitīgā mēra.

۳ زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و ازوبای خبیث.

4 Viņš tevi sedz Saviem spārniem, un apakš Viņa spārniem tu esi glābts; Viņa patiesība ir par apsegu un par priekšturamām bruņām,

۴ به پرهای خود تو را خواهدپوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود.

5 Ka tev nav ko bīties no nakts baidekļiem, no bultām, kas dienā skraida,

۵ از خوفی درشب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روزمی پرد.

6 No mēra, kas tumsā lien, no sērgas, kas dienas vidū samaitā.

۶ و نه از وبایی که در تاریکی می‌خرامد ونه از طاعونی که وقت ظهر فساد می‌کند.

7 Jebšu tūkstoši krīt tev sānis, un desmit tūkstoši pie tavas labās rokas, taču tevi neaizņems.

۷ هزارنفر به‌جانب تو خواهند افتاد و ده هزار به‌دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید.

8 Tiešām, ar savām acīm tu uzlūkosi un redzēsi, kā bezdievīgiem top atmaksāts.

۸ فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید.

9 Tu, Kungs, esi mans patvērums! To Visuaugstāko tu esi licis par savu stiprumu.

۹ زیرا گفتی تو‌ای خداوندملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیده‌ای.

10 Ļaunums tev neuzies, un pie tava dzīvokļa mokas nepiestāsies.

۱۰ هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید.

11 Jo Viņš Saviem eņģeļiem par tevi pavēlēs, tevi pasargāt uz visiem taviem ceļiem.

۱۱ زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهدفرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند.

12 Tie tevi uz rokām nesīs, ka tu savu kāju pie akmens nepiedauzīsi.

۱۲ تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مباداپای خود را به سنگ بزنی.

13 Pār lauvām un odzēm tu kāpsi un samīsi jaunos lauvas un pūķus.

۱۳ بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد.

14 „Viņš tveras pie Manis, un Es viņu izglābšu; Es viņu paaugstināšu, jo viņš pazīst Manu vārdu.

۱۴ «چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت.

15 Viņš Mani piesauc, un Es viņu paklausīšu. Es viņam klāt esmu bēdās, Es viņu gribu izraut un viņu pagodināt.

۱۵ چون مرا خواند او رااجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، معزز خواهم ساخت.

16 Ar ilgu dzīvošanu Es viņu gribu paēdināt un viņam parādīt Savu pestīšanu“.

۱۶ به طول ایام او را سیر می‌گردانم و نجات خویش را بدونشان خواهم داد.»