Psalmi 83

1 Asafa dziesma. Ak Dievs, neciet klusu, neesi kā mēms un nekavējies, ak stiprais Dievs!

Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

2 Jo redzi, Tavi ienaidnieki trako un Tavi nīdētāji paceļ galvu.

Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

3 Tie ņēmās viltīgus padomus pret Taviem ļaudīm un sarunājās pret tiem, ko Tu glabā.

Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

4 Tie saka tā: nāciet, izdeldēsim tos, ka tie vairs nav tauta, un ka Israēla vārds vairs netop pieminēts.

Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

5 Jo no sirds tie kopā ir sarunājušies un derību pret Tevi derējuši,

Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

6 Edoma un Ismaēliešu teltis, Moabs un Hagarieši,

Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,

7 Ģebals, Amons un Amaleks, Fīlisti ar Tirus iedzīvotājiem.

Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

8 Arī Asurs stāv viņiem klāt un ir Lata bērniem par elkoni. (Sela)

Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)

9 Dari tiem kā Midijanam, kā Siseram, kā Jabinam pie Kisones upes.

Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

10 Tie ir samaitāti Endorā un palikuši zemei par mēsliem.

Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

11 Dari tos un viņu lielos kungus tā kā Orebu un Zebu, un visus viņu virsniekus kā Zebahu un Calmunu,

Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

12 Kas sacīja: ņemsim to jauko Dieva zemi sev par mantu.

Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

13 Mans Dievs, dari tos par viesuli, par pelavām vēja priekšā.

Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

14 Tā kā uguns mežu sadedzina, un kā liesma kalnus iededzina;

Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.

15 Tāpat dzenies tiem pakaļ ar Savu vētru un iztrūcini tos ar Savām aukām.

Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

16 Pildi viņu vaigus ar kaunu, ka tie, Kungs, meklē Tavu Vārdu.

Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

17 Lai tie top kaunā un iztrūcinājās mūžīgi mūžam un kļūst apkaunoti un iet bojā.

Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.

18 Lai tie atzīst, ka Tu vien ar Savu Vārdu esi Tas Kungs, tas Visuaugstākais pār visu pasauli.

A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.