< Psalmi 83 >
1 Asafa dziesma. Ak Dievs, neciet klusu, neesi kā mēms un nekavējies, ak stiprais Dievs!
Ein Psalmlied Assaphs. Gott, schweige doch nicht also und sei doch nicht so stille; Gott, halte doch nicht so inne!
2 Jo redzi, Tavi ienaidnieki trako un Tavi nīdētāji paceļ galvu.
Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, richten den Kopf auf.
3 Tie ņēmās viltīgus padomus pret Taviem ļaudīm un sarunājās pret tiem, ko Tu glabā.
Sie machen listige Anschläge wider dein Volk und ratschlagen wider deine Verborgenen.
4 Tie saka tā: nāciet, izdeldēsim tos, ka tie vairs nav tauta, un ka Israēla vārds vairs netop pieminēts.
Wohl her! sprechen sie, laßt uns sie ausrotten, daß sie kein Volk seien, daß des Namens Israel nicht mehr gedacht werde!
5 Jo no sirds tie kopā ir sarunājušies un derību pret Tevi derējuši,
Denn sie haben sich miteinander vereiniget und einen Bund wider dich gemacht:
6 Edoma un Ismaēliešu teltis, Moabs un Hagarieši,
die Hütten der Edomiter und Ismaeliter, der Moabiter und Hagariter,
7 Ģebals, Amons un Amaleks, Fīlisti ar Tirus iedzīvotājiem.
der Gebaliter, Ammoniter und Amalekiter, die Philister, samt denen zu Tyrus;
8 Arī Asurs stāv viņiem klāt un ir Lata bērniem par elkoni. (Sela)
Assur hat sich auch zu ihnen geschlagen und helfen den Kindern Lot. (Sela)
9 Dari tiem kā Midijanam, kā Siseram, kā Jabinam pie Kisones upes.
Tu ihnen wie den Midianitern, wie Sissera, wie Jabin am Bach Kison,
10 Tie ir samaitāti Endorā un palikuši zemei par mēsliem.
die vertilget wurden bei Endor und wurden zu Kot auf Erden.
11 Dari tos un viņu lielos kungus tā kā Orebu un Zebu, un visus viņu virsniekus kā Zebahu un Calmunu,
Mache ihre Fürsten wie Oreb und Seeb, alle ihre Obersten wie Sebah und Zalmuna,
12 Kas sacīja: ņemsim to jauko Dieva zemi sev par mantu.
die da sagen: Wir wollen die Häuser Gottes einnehmen.
13 Mans Dievs, dari tos par viesuli, par pelavām vēja priekšā.
Gott, mache sie wie einen Wirbel, wie Stoppeln vor dem Winde!
14 Tā kā uguns mežu sadedzina, un kā liesma kalnus iededzina;
Wie ein Feuer den Wald verbrennet, und wie eine Flamme, die Berge anzündet,
15 Tāpat dzenies tiem pakaļ ar Savu vētru un iztrūcini tos ar Savām aukām.
also verfolge sie mit deinem Wetter und erschrecke sie mit deinem Ungewitter.
16 Pildi viņu vaigus ar kaunu, ka tie, Kungs, meklē Tavu Vārdu.
Mache ihr Angesicht voll Schande, daß sie nach deinem Namen fragen müssen.
17 Lai tie top kaunā un iztrūcinājās mūžīgi mūžam un kļūst apkaunoti un iet bojā.
Schämen müssen sie sich und erschrecken immer mehr und mehr und zuschanden werden und umkommen.
18 Lai tie atzīst, ka Tu vien ar Savu Vārdu esi Tas Kungs, tas Visuaugstākais pār visu pasauli.