Psalmi 83

1 Asafa dziesma. Ak Dievs, neciet klusu, neesi kā mēms un nekavējies, ak stiprais Dievs!

Een lied, een psalm van Asaf. O God! zwijg niet, houd U niet als doof, en zijt niet stil, o God!

2 Jo redzi, Tavi ienaidnieki trako un Tavi nīdētāji paceļ galvu.

Want zie, Uw vijanden maken getier, en Uw haters steken het hoofd op.

3 Tie ņēmās viltīgus padomus pret Taviem ļaudīm un sarunājās pret tiem, ko Tu glabā.

Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich tegen Uw verborgenen.

4 Tie saka tā: nāciet, izdeldēsim tos, ka tie vairs nav tauta, un ka Israēla vārds vairs netop pieminēts.

Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat aan den naam Israels niet meer gedacht worde.

5 Jo no sirds tie kopā ir sarunājušies un derību pret Tevi derējuši,

Want zij hebben in het hart te zamen geraadslaagd; tegen U hebben zij een verbond gemaakt;

6 Edoma un Ismaēliešu teltis, Moabs un Hagarieši,

De tenten van Edom en der Ismaelieten, Moab en de Hagarenen;

7 Ģebals, Amons un Amaleks, Fīlisti ar Tirus iedzīvotājiem.

Gebal, en Ammon, en Amalek, Palestina met de inwoners van Tyrus.

8 Arī Asurs stāv viņiem klāt un ir Lata bērniem par elkoni. (Sela)

Ook heeft zich Assur bij hen gevoegd; zij zijn den kinderen van Lot tot een arm geweest. (Sela)

9 Dari tiem kā Midijanam, kā Siseram, kā Jabinam pie Kisones upes.

Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison;

10 Tie ir samaitāti Endorā un palikuši zemei par mēsliem.

Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde.

11 Dari tos un viņu lielos kungus tā kā Orebu un Zebu, un visus viņu virsniekus kā Zebahu un Calmunu,

Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeeb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;

12 Kas sacīja: ņemsim to jauko Dieva zemi sev par mantu.

Die zeiden: Laat ons de schone woningen Gods voor ons in erfelijke bezitting nemen.

13 Mans Dievs, dari tos par viesuli, par pelavām vēja priekšā.

Mijn God! maak hen als een wervel, als stoppelen voor den wind.

14 Tā kā uguns mežu sadedzina, un kā liesma kalnus iededzina;

Gelijk het vuur een woud verbrandt, en gelijk de vlam de bergen aansteekt;

15 Tāpat dzenies tiem pakaļ ar Savu vētru un iztrūcini tos ar Savām aukām.

Vervolg hen alzo met Uw onweder, en verschrik hen met Uw draaiwind.

16 Pildi viņu vaigus ar kaunu, ka tie, Kungs, meklē Tavu Vārdu.

Maak hun aangezicht vol schande, opdat zij, o HEERE! Uw Naam zoeken.

17 Lai tie top kaunā un iztrūcinājās mūžīgi mūžam un kļūst apkaunoti un iet bojā.

Laat hen beschaamd en verschrikt wezen tot in eeuwigheid, en laat hen schaamrood worden, en omkomen;

18 Lai tie atzīst, ka Tu vien ar Savu Vārdu esi Tas Kungs, tas Visuaugstākais pār visu pasauli.

Opdat zij weten, dat Gij alleen met Uw Naam zijt de HEERE, de Allerhoogste over de ganse aarde.