Psalmi 78
1 Asafa pamācība. Klausiet, mani ļaudis, manu mācību, atgrieziet savas ausis uz manas mutes valodu.
| قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. |
2 Es atdarīšu savu muti sakāmos vārdos un izrunāšu līdzības no veciem laikiem.
| زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. |
3 Ko esam dzirdējuši un zinām, un ko mūsu tēvi mums ir stāstījuši,
| می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. |
4 To mēs viņu bērniem neslēpsim, bet izteiksim tiem pēcnākamiem Tā Kunga teicamo slavu un Viņa stiprumu un Viņa brīnumus, ko Viņš darījis.
| اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. |
5 Jo Viņš ir iecēlis liecību iekš Jēkaba un licis bauslību iekš Israēla, ko Viņš mūsu tēviem pavēlējis, to mācīt saviem bērniem.
| خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند |
6 Ka tie pēcnākamie to zinātu, tie bērni, kas vēl dzims; ka tie celtos un to stāstītu arī saviem bērniem.
| و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. |
7 Un ka tie savu cerību liktu uz Dievu un neaizmirstu Dieva darbus, bet sargātu Viņa pavēles;
| به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. |
8 Un ka tie nebūtu tādi kā viņu tēvi, atkāpēja un pārgalvīga tauta, kas savā sirdī nebija pastāvīga, un kam gars neturējās pie Dieva.
| در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. |
9 Efraīma dēli, apbruņoti strēlnieki ar stopiem, atkāpās kaušanas dienā.
| افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. |
10 Tie neturēja Dieva derību un liedzās staigāt Viņa bauslībā,
| آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. |
11 Un aizmirsa Viņa darbus un brīnumus, ko Viņš bija parādījis.
| کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، |
12 Viņu tēvu priekšā Viņš darīja brīnumus Ēģiptes zemē, Coana laukā.
| کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. |
13 Viņš pāršķīra jūru un lika tiem cauri iet, un pacēla ūdeņus stāvu kā kopu;
| خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. |
14 Un vadīja tos ar padebesi dienā un cauri nakti ar uguns gaišumu.
| بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! |
15 Viņš pāršķēla klintis tuksnesī un tos dzirdināja papilnam kā no dziļumiem.
| در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. |
16 Viņš arī izveda upes no akmens un lika tecēt ūdenim straumēm.
| بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! |
17 Taču tie joprojām grēkoja pret Viņu un apkaitināja to Visuaugstāko tuksnesī,
| ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. |
18 Un kārdināja Dievu savā sirdī, barību prasīdami savai dvēselei,
| آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. |
19 Un runāja pret Dievu un sacīja: vai Dievs gan varēs sataisīt galdu tuksnesī?
| حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ |
20 Redzi, Viņš gan klinti sitis, ka ūdens iztecējis un upes izplūdušas, vai Viņš arī maizi varēs dot, vai Viņš varēs gādāt gaļu Saviem ļaudīm?
| درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» |
21 Kad Tas Kungs to dzirdēja, tad tas apskaitās, un uguns iedegās pret Jēkabu, un bardzība cēlās pret Israēli.
| خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، |
22 Tāpēc, ka tie neticēja uz Dievu, nedz cerēja uz Viņa pestīšanu.
| زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. |
23 Tad Viņš pavēlēja padebešiem augšām un atdarīja debesu durvis,
| با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود |
24 Un lika mannai uz tiem līt, ko ēst, un deva tiem labību no debesīm.
| و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. |
25 Ikkurš no tiem ēda debesu maizi, Viņš tiem sūtīja barības papilnam.
| بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. |
26 Viņš lika celties austriņam no debesīm un atveda dienvidus vēju caur savu Spēku,
| سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد |
27 Un birdināja gaļu uz tiem kā putekļus un spārnainus putnus kā jūras smiltis,
| تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. |
28 Un lika tiem krist viņu lēģera vidū, visapkārt ap viņu dzīvokļiem.
| پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. |
29 Tad tie ēda un pārēdās; un Viņš tiem lika notikt pēc viņu kārības.
| پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. |
30 Bet pirms tie savu kārību bija pildījuši, kamēr viņu barība vēl bija viņu mutē,
| اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، |
31 Tad Dieva dusmība pret tiem cēlās un nokāva viņu stipros un nomaitāja Israēla jaunekļus.
| غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. |
32 Par visu to tie taču vēl vairāk grēkoja un neticēja Viņa brīnumiem.
| با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. |
33 Tādēļ Tas nobeidza viņu dzīvību nīcībā un viņu gadus ātrā postā.
| بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. |
34 Kad Viņš tos kāva, tad tie vaicāja pēc Viņa un atgriezās un steigšus meklēja Dievu,
| هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند |
35 Un atminējās, Dievu esam viņiem par patvērumu, un to visaugstāko Dievu esam viņiem par Pestītāju.
| و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. |
36 Un tie Viņam smaidīja ar savu muti un Viņam meloja ar savu mēli.
| اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. |
37 Jo viņu sirds nepastāvēja pie Viņa, un tie nebija uzticīgi Viņa derībā.
| دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. |
38 Bet Viņš bija sirdsžēlīgs un piedeva noziegumu un tos nesamaitāja, bet novērsa dažkārt Savu dusmību un nepamodināja visu Savu bardzību.
| اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، |
39 Jo Viņš pieminēja, ka tie ir miesa, tā kā vējš, kas aizskrien un atpakaļ negriežas.
| زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. |
40 Cik reiz tie Viņu apkaitināja tuksnesī un Viņu tirināja tai tukšā vietā!
| بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. |
41 Jo tie kārdināja Dievu allaž no jauna un noskumdināja Israēla svēto.
| بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. |
42 Tie nepieminēja Viņa roku nedz to dienu, kad Viņš tos no tā spaidītāja izglāba,
| قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. |
43 Kad Viņš Savas zīmes parādīja Ēģiptē un Savus brīnumus Coana klajumā,
| بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. |
44 Un pārvērta viņu upes par asinīm un viņu strautus, ka nevarēja dzert,
| در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. |
45 Un sūtīja starp tiem kukaiņus, kas tos ēda, un vardes, kas tos samaitāja,
| انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. |
46 Un deva viņu augļus spradžiem, un viņu darbus siseņiem,
| محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. |
47 Un nomaitāja viņu vīnakokus caur krusu un viņu vīģes kokus ar lieliem krusas gabaliem,
| تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. |
48 Un nokāva viņu govis ar krusu un viņu sīkos lopus ar zibeņiem,
| رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. |
49 Un uzgāza tiem Savu karsto dusmību, bardzību un postu un bēdas, un uzlaida tiem nelaimes eņģeļus,
| او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. |
50 Un deva vaļu Savai dusmībai un neatrāva viņu dvēseles no nāves, un nodeva viņu lopus mērim,
| او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. |
51 Un kāva visus pirmdzimušos Ēģiptē, vīru pirmdzemdinātos Hama dzīvokļos,
| همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. |
52 Un veda Savus ļaudis kā avis un vadīja tos tuksnesī kā ganāmu pulku,
| آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. |
53 Un vadīja tos bez bēdām, ka tie nebijās, bet viņu ienaidniekus jūra apklāja.
| ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. |
54 Un Viņš tos veda Savās svētās robežās, uz šo kalnu, ko Viņa labā roka uzņēmusi.
| سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. |
55 Un izdzina viņu priekšā pagānus, un tos izdalīja par mantības daļu un Israēla ciltīm lika dzīvot viņu mājās.
| ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. |
56 Taču tie kārdināja un apkaitināja to visuaugstāko Dievu un neturēja Viņa liecības,
| اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. |
57 Un atkāpās un atmeta ticību, tā kā viņu tēvi; tie atmuka kā viltīgs stops,
| مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. |
58 Un Viņu apkaitināja ar saviem elku kalniem un to tirināja ar savām bildēm.
| بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. |
59 Dievs dzirdēja un apskaitās, un Israēls Tam ļoti rieba.
| وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. |
60 Un Dievs atstāja to dzīvokli iekš Šīlo, to telti, ko Viņš bija ņēmis par mājas vietu cilvēku starpā.
| خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد |
61 Un deva viņu spēku cietumā un viņu godību pretinieka rokā;
| و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. |
62 Un nodeva Savus ļaudis zobenam un apskaitās pret Savu tautu.
| بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. |
63 Uguns aprija viņu jaunekļus, un viņu jaunavām nedziedāja kāzu dziesmas.
| جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. |
64 Viņu priesteri krita caur zobenu, un viņu atraitnes neraudāja.
| کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. |
65 Tad Tas Kungs uzmodās kā viens, kas gulējis, tā kā varonis kliedz, kas vīnu dzēris,
| سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. |
66 Un sita Savus pretiniekus no aizmugures, un lika tos kaunā uz mūžīgiem laikiem,
| دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. |
67 Un atmeta Jāzepa dzīvokli, un neizvēlēja Efraīma cilti,
| او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود |
68 Bet izvēlēja Jūda cilti, Ciānas kalnu, ko Viņš mīlēja;
| اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. |
69 Un uztaisīja Savu svēto vietu kā debes'augstumu, stipru, kā pasauli, ko uz mūžīgiem laikiem radījis.
| در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. |
70 Un Viņš izredzēja Dāvidu, Savu kalpu, un ņēma to no avju laidariem,
| سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. |
71 No zīdītāju avīm Viņš tam lika nākt, ganīt Jēkabu, Savu tautu un Israēli, Savu mantību.
| او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. |
72 Un viņš tos ganīja ar skaidru sirdi, un tos valdīja ar prātīgu roku.
| داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. |
