Psalmi 73
1 Asafa dziesma. Tiešām, Dievs ir Israēla labums, tiem, kam sirdis ir šķīstas.
아삽의 시 하나님이 참으로 이스라엘 중 마음이 정결한 자에게 선을 행하시나
2 Bet gandrīz es būtu paklupis ar savām kājām, mani soļi tik (tikko) neslīdēja.
나는 거의 실족할뻔 하였고 내 걸음이 미끄러질뻔 하였으니
3 Jo man bija dusmas par lielīgiem, kad es redzēju, ka bezdievīgiem tik labi klājās.
이는 내가 악인의 형통함을 보고 오만한 자를 질시하였음이로다
4 Jo vārgšanas tiem nav līdz nāvei, un tie resni nobarojušies.
저희는 죽는 때에도 고통이 없고 그 힘이 건강하며
5 Tie nav bēdās kā citi ļaudis, un netop mocīti kā citi cilvēki.
타인과 같은 고난이 없고 타인과 같은 재앙도 없나니
6 Tādēļ ar lepnību tie izrotājās un ar blēdību tie apģērbjas kā ar skaistām drēbēm.
그러므로 교만이 저희 목걸이요 강포가 저희의 입는 옷이며
7 No taukiem spīd viņu acs, viņu sirdsdomās plūst pāri.
살찜으로 저희 눈이 솟아나며 저희 소득은 마음의 소원보다 지나며
8 Tie zobo, runā nikni no varas darba, tie lielās pārlieku.
저희는 능욕하며 악하게 압제하여 말하며 거만히 말하며
9 Tie paceļas ar savu muti līdz debesīm, un viņu mēle šaujās pa zemes virsu.
저희 입은 하늘에 두고 저희 혀는 땅에 두루 다니도다
10 Tādēļ ļaudis piemetās tiem klāt, un tiem rodas ūdens papilnam,
그러므로 그 백성이 이리로 돌아와서 잔에 가득한 물을 다 마시며
11 Un tie saka: kā Dievs zinās? Un vai tas Visuaugstais ir zinātājs?
말하기를 하나님이 어찌 알랴 지극히 높은 자에게 지식이 있으랴 하도다
12 Redzi, tādi ir tie bezdievīgie, un tomēr tiem arvien labi klājās pasaulē, un tie vairo savu bagātību.
볼지어다 이들은 악인이라 항상 평안하고 재물은 더 하도다
13 Tiešām, velti es esmu šķīstījis savu sirdi un mazgājis savas rokas nenoziedzībā,
내가 내 마음을 정히 하며 내 손을 씻어 무죄하다 한 것이 실로 헛되도다
14 Un biju mocīts cauru dienu, un sods bija man klāt ik rītu.
나는 종일 재앙을 당하며 아침마다 징책을 보았도다
15 Tomēr ja es sacītu: es runāšu tāpat kā viņi, redz, ar to es apgrēkotos pie Tavu bērnu draudzes.
내가 만일 스스로 이르기를 내가 이렇게 말하리라 하였더면 주의 아들들의 시대를 대하여 궤휼을 행하였으리이다
16 Tāpēc es domāju, ka es to varētu saprast, bet tas bija visai grūti priekš manām acīm,
내가 어찌면 이를 알까 하여 생각한즉 내게 심히 곤란하더니
17 Tiekams es gāju Dieva svētumā un ņēmu vērā, kas viņiem pēcgalā notiek.
하나님의 성소에 들어갈 때에야 저희 결국을 내가 깨달았나이다
18 Tiešām, tu tos vedi uz slidenām vietām un tos nogāzi, ka tie iet postā.
주께서 참으로 저희를 미끄러운 곳에 두시며 파멸에 던지시니
19 Kā viņi tik piepeši iet bojā! Tie iznīkst un iet bojā ar briesmām.
저희가 어찌 그리 졸지에 황폐되었는가 놀람으로 전멸하였나이다
20 Tā kā sapnis zūd, kad uzmostas, tā tev, Kungs, ceļoties viņi nebūs nekas.
주여 사람이 깬 후에는 꿈을 무시함 같이 주께서 깨신 후에 저희 형상을 멸시하시리이다
21 Kad rūgta taptu man sirds un riebtu man īkstis,
내 마음이 산란하며 내 심장이 찔렸나이다
22 Tad es būtu neprātīgs un nezinātu nekā; es būtu kā lops Tavā priekšā.
내가 이같이 우매 무지하니 주의 앞에 짐승이오나
23 Bet pie Tevis es palieku vienmēr; Tu mani turi pie manas labās rokas.
내가 항상 주와 함께하니 주께서 내 오른손을 붙드셨나이다
24 Tu mani vadīsi pēc Sava padoma, un pēc mani uzņemsi godā.
주의 교훈으로 나를 인도하시고 후에는 영광으로 나를 영접하시리니
25 Kad Tu esi mans, tad man nevajag ne debess, ne zemes.
하늘에서는 주 외에 누가 내게 있으리요 땅에서는 주 밖에 나의 사모할 자 없나이다
26 Jebšu man arī mirtu miesa un sirds, taču Tu, Dievs esi manas sirds patvērums un mana daļa mūžīgi.
내 육체와 마음은 쇠잔하나 하나님은 내 마음의 반석이시요 영원한 분깃이시라
27 Jo redzi, kas tālu no Tevis, tie ies bojā; Tu izdeldē visus, kas no Tevis atkāpjas.
대저 주를 멀리하는 자는 망하리니 음녀 같이 주를 떠난 자를 주께서 다 멸하셨나이다
28 Bet man tas ir prieks, tuvu būt pie Dieva, ka es savu cerību lieku uz To Kungu Dievu, ka es izteicu visus Tavus darbus.
하나님께 가까이 함이 내게 복이라 내가 주 여호와를 나의 피난처로 삼아 주의 모든 행사를 전파하리이다
