Psalmi 71
1 Uz tevi, Kungs, es paļaujos, ne mūžam neliec man palikt kaunā.
| בך יהוה חסיתי אל אבושה לעולם׃ |
2 Izglāb mani caur Savu taisnību un atsvabini mani, atgriez Savu ausi pie manis un atpestī mani.
| בצדקתך תצילני ותפלטני הטה אלי אזנך והושיעני׃ |
3 Esi man par patvērumu, kur es varu dzīvot, kur vienmēr varu bēgt. Tu esi solījis, mani atpestīt, jo Tu esi mans kalns un mana stiprā pils.
| היה לי לצור מעון לבוא תמיד צוית להושיעני כי סלעי ומצודתי אתה׃ |
4 Mans Dievs, izglāb mani no bezdievīgā rokas, no netaisnā un varas darītāja rokas,
| אלהי פלטני מיד רשע מכף מעול וחומץ׃ |
5 Jo Tu esi mana cerība, Kungs, Dievs, mana drošība no manas jaunības.
| כי אתה תקותי אדני יהוה מבטחי מנעורי׃ |
6 Uz Tevi es esmu paļāvies no mātes miesām, Tu mani esi izvilcis no mātes miesām, mana dziesma Tevi teic bez mitēšanās.
| עליך נסמכתי מבטן ממעי אמי אתה גוזי בך תהלתי תמיד׃ |
7 Es esmu daudziem par ērmu, bet Tu esi mans stiprais patvērums.
| כמופת הייתי לרבים ואתה מחסי עז׃ |
8 Lai mana mute pildās ar Tavu teikšanu, cauru dienu ar Tavu godu.
| ימלא פי תהלתך כל היום תפארתך׃ |
9 Neatmet mani vecumā, neatstāj mani, kad spēks man zūd.
| אל תשליכני לעת זקנה ככלות כחי אל תעזבני׃ |
10 Jo mani ienaidnieki mani aprunā, un kas uz manu dvēseli glūn, tie kopā spriež padomu
| כי אמרו אויבי לי ושמרי נפשי נועצו יחדו׃ |
11 Sacīdami: Dievs viņu ir atstājis, dzenaties pakaļ, sagrābiet viņu, jo glābēja nav.
| לאמר אלהים עזבו רדפו ותפשוהו כי אין מציל׃ |
12 Dievs, neesi tālu no manis, mans Dievs, steidzies man palīgā.
| אלהים אל תרחק ממני אלהי לעזרתי חישה׃ |
13 Lai top kaunā, lai iet bojā, kas manai dvēselei turas pretī, ar kaunu un smieklu lai top apsegti, kas meklē manu nelaimi.
| יבשו יכלו שטני נפשי יעטו חרפה וכלמה מבקשי רעתי׃ |
14 Bet es vienmēr cerēšu un vairošu visu Tavu slavu.
| ואני תמיד איחל והוספתי על כל תהלתך׃ |
15 Mana mute izteiks Tavu taisnību, cauru dienu Tavu pestīšanu, jebšu to nemāku izskaitīt.
| פי יספר צדקתך כל היום תשועתך כי לא ידעתי ספרות׃ |
16 Es staigāšu Tā Kunga spēkā, es pieminēšu Tavu taisnību, Tevi vien.
| אבוא בגברות אדני יהוה אזכיר צדקתך לבדך׃ |
17 Ak Dievs, Tu mani esi mācījis no manas jaunības; un līdz šim es pasludināju Tavus brīnumus.
| אלהים למדתני מנעורי ועד הנה אגיד נפלאותיך׃ |
18 Tad nu arīdzan, kad vecums un sirmi mati ir klāt, neatstāj mani, ak Dievs, tiekams es Tavu elkoni būšu pasludinājis bērnu bērniem un Tavu stiprumu visiem pēcnākamiem.
| וגם עד זקנה ושיבה אלהים אל תעזבני עד אגיד זרועך לדור לכל יבוא גבורתך׃ |
19 Tava taisnība, ak Dievs, ir it augsta, Tu dari lielas lietas; Dievs, kas ir tāds kā Tu?
| וצדקתך אלהים עד מרום אשר עשית גדלות אלהים מי כמוך׃ |
20 Tu man lieci redzēt daudz bēdas un mokas, Tu mani darīsi atkal dzīvu, un mani izvilksi no zemes dziļumiem.
| אשר הראיתנו צרות רבות ורעות תשוב תחיינו ומתהמות הארץ תשוב תעלני׃ |
21 Vairo manu godu, un iepriecini mani atkal.
| תרב גדלתי ותסב תנחמני׃ |
22 Es Tevi arī slavēšu ar stīgu skaņām par Tavu uzticību, mans Dievs; es Tevi slavēšu ar koklēm, ak Svētais iekš Israēla!
| גם אני אודך בכלי נבל אמתך אלהי אזמרה לך בכנור קדוש ישראל׃ |
23 Manas lūpas gavilēs, kad es Tev dziedāšu, un mana dvēsele, ko Tu esi atpestījis.
| תרננה שפתי כי אזמרה לך ונפשי אשר פדית׃ |
24 Un arī mana mēle Tavu taisnību izrunās cauru dienu, jo tie ir tapuši kaunā un apkaunoti, kas meklē manu nelaimi.
| גם לשוני כל היום תהגה צדקתך כי בשו כי חפרו מבקשי רעתי׃ |
