< Psalmi 7 >
1 Dāvida dziesma, ko viņš Tam Kungam dziedāja, par Benjaminieti Kušu. Kungs, mans Dievs, uz Tevi es paļaujos, atpestī mani no visiem maniem vajātājiem un izglābi mani,
Lamento che Davide rivolse al Signore per le parole di Cus il Beniaminita. Signore, mio Dio, in te mi rifugio: salvami e liberami da chi mi perseguita,
2 Ka tas manu dvēseli nelaupa kā lauva, to saplosīdams, tādēļ ka glābēja nav.
perché non mi sbrani come un leone, non mi sbrani senza che alcuno mi salvi.
3 Kungs, mans Dievs, ja to esmu darījis, ja netaisnība ir manās rokās,
Signore mio Dio, se così ho agito: se c'è iniquità sulle mie mani,
4 Ja esmu ļaunu maksājis tam, kas mierīgi ar mani dzīvoja, vai aplaupījis to, kas mani bez vainas apbēdināja,
se ho ripagato il mio amico con il male, se a torto ho spogliato i miei avversari,
5 Tad lai ienaidnieks manu dvēseli vajā un panāk, lai samin manu dzīvību pie zemes un noliek manu godu pīšļos. (Sela)
il nemico m'insegua e mi raggiunga, calpesti a terra la mia vita e trascini nella polvere il mio onore.
6 Celies, ak Kungs, Savā dusmībā, stājies pretī manu spaidītāju bardzībai, uzmosties manis labad; Tu tiesu turēsi.
Sorgi, Signore, nel tuo sdegno, levati contro il furore dei nemici, alzati per il giudizio che hai stabilito.
7 Tautu pulks lai metās ap Tevi, bet Tu pār to atkal pacelies augstībā.
L'assemblea dei popoli ti circondi: dall'alto volgiti contro di essa.
8 Tas Kungs nesīs tiesu tām tautām; tiesā mani, Kungs, pēc manas taisnības un manas bezvainības.
Il Signore decide la causa dei popoli: giudicami, Signore, secondo la mia giustizia, secondo la mia innocenza, o Altissimo.
9 Lai jel beidzās bezdievīgo niknums, bet stiprini to taisno, jo Tu pārbaudi sirdis un īkstis, ak taisnais Dievs!
Poni fine al male degli empi; rafforza l'uomo retto, tu che provi mente e cuore, Dio giusto.
10 Manas priekšturamās bruņas ir Dieva rokā, Viņš palīdz tiem sirds taisniem.
La mia difesa è nel Signore, egli salva i retti di cuore.
11 Dievs ir taisns soģis un tāds Dievs, kas ikdienas biedina.
Dio è giudice giusto, ogni giorno si accende il suo sdegno.
12 Ja kas negrib atgriezties, tad viņš savu zobenu trinis, savu stopu uzvilcis un sataisījis,
Non torna forse ad affilare la spada, a tendere e puntare il suo arco?
13 Un priekš tā nāvīgus ieročus salicis, savas bultas darījis degošas.
Si prepara strumenti di morte, arroventa le sue frecce.
14 Redzi, kāds ieņem netaisnību un nesās ar nelaimi, bet dzemdē nieku.
Ecco, l'empio produce ingiustizia, concepisce malizia, partorisce menzogna.
15 Tas bedri racis un izmetis, bet iekritis tai bedrē, ko taisījis.
Egli scava un pozzo profondo e cade nella fossa che ha fatto;
16 Viņa ļaunums atgriezīsies uz viņa galvu, un viņa varas darbs nometīsies uz viņa galvas virsu.
la sua malizia ricade sul suo capo, la sua violenza gli piomba sulla testa.
17 Es slavēšu To Kungu Viņa taisnības dēļ, un dziedāšu Tā Kunga, tā Visaugstākā, Vārdam.
Loderò il Signore per la sua giustizia e canterò il nome di Dio, l'Altissimo.