Psalmi 69
1 Dāvida dziesma. Dziedātāju vadonim, pēc: „lilijas“. Dievs, palīdz man; jo ūdeņi ir nākuši līdz pašai dvēselei.
Al maestro del coro. Su «I gigli». Di Davide. Salvami, o Dio: l'acqua mi giunge alla gola.
2 Es grimstu dziļos dubļos, kur nevar stāvēt, es esmu nācis dziļos ūdeņos un viļņi mani apklāj.
Affondo nel fango e non ho sostegno; sono caduto in acque profonde e l'onda mi travolge.
3 Es esmu piekusis no savas saukšanas, mans kakls ir aizsmacis, manas acis īgst, - tomēr es gaidu uz savu Dievu.
Sono sfinito dal gridare, riarse sono le mie fauci; i miei occhi si consumano nell'attesa del mio Dio.
4 Vairāk nekā matu uz manas galvas ir to, kas mani bez vainas ienīst; vareni ir tie, kas mani grib samaitāt, kas mani par nepatiesu ienīst; man jāmaksā, ko es neesmu laupījis.
Più numerosi dei capelli del mio capo sono coloro che mi odiano senza ragione. Sono potenti i nemici che mi calunniano: quanto non ho rubato, lo dovrei restituire?
5 Ak Dievs, Tu zini manu ģeķību, un mani noziegumi Tev nav apslēpti.
Dio, tu conosci la mia stoltezza e le mie colpe non ti sono nascoste.
6 Lai pie manis netop kaunā, kas Tevi gaida, ak Kungs, Dievs Cebaot! lai pie manis netop kaunā, kas Tevi meklē, ak Israēla Dievs!
Chi spera in te, a causa mia non sia confuso, Signore, Dio degli eserciti; per me non si vergogni chi ti cerca, Dio d'Israele.
7 Jo Tevis pēc es nesu negodu; mans vaigs ir apklāts ar kaunu.
Per te io sopporto l'insulto e la vergogna mi copre la faccia;
8 Es esmu palicis svešs saviem brāļiem un svešinieks savas mātes bērniem.
sono un estraneo per i miei fratelli, un forestiero per i figli di mia madre.
9 Jo karstums Tava nama labad mani ir ēdis, un Tavu zaimotāju zaimošana ir kritusi uz mani.
Poiché mi divora lo zelo per la tua casa, ricadono su di me gli oltraggi di chi ti insulta.
10 Un es raudu, un mana dvēsele gavē, bet tas man ir tapis par kaunu.
Mi sono estenuato nel digiuno ed è stata per me un'infamia.
11 Es esmu apvilcis maisu, bet es tiem esmu tapis par sakāmu vārdu.
Ho indossato come vestito un sacco e sono diventato il loro scherno.
12 Kas vārtos sēž, tie plukšķ par mani, un es esmu par smieklu vīna dzērājiem.
Sparlavano di me quanti sedevano alla porta, gli ubriachi mi dileggiavano.
13 Bet es Tevi pielūdzu, Kungs, pieņēmīgā laikā; pēc Savas lielās žēlastības, ak Dievs, paklausi mani, pestīdams pēc Savas patiesības.
Ma io innalzo a te la mia preghiera, Signore, nel tempo della benevolenza; per la grandezza della tua bontà, rispondimi, per la fedeltà della tua salvezza, o Dio.
14 Izrauj mani no dubļiem, ka es neapslīkstu, ka es topu izglābts no nīdētājiem un no dziļiem ūdeņiem.
Salvami dal fango, che io non affondi, liberami dai miei nemici e dalle acque profonde.
15 Lai ūdens viļņi mani neapklāj, un dziļumi lai mani neaprij, un bedres malas lai nesagāžas kopā pār mani.
Non mi sommergano i flutti delle acque e il vortice non mi travolga, l'abisso non chiuda su di me la sua bocca.
16 Paklausi mani, ak Kungs, jo Tava žēlastība ir laba; griezies pie manis pēc Savas lielās sirds žēlastības!
Rispondimi, Signore, benefica è la tua grazia; volgiti a me nella tua grande tenerezza.
17 Un neapslēp Savu vaigu priekš Sava kalpa, jo man ir bail; steidzies, paklausi mani.
Non nascondere il volto al tuo servo, sono in pericolo: presto, rispondimi.
18 Nāc klāt pie manas dvēseles, atpestī to, izglāb mani manu ienaidnieku dēļ.
Avvicinati a me, riscattami, salvami dai miei nemici.
19 Tu zini manu kaunu un manu negodu un manu apsmieklu; visi mani pretinieki ir Tavā priekšā.
Tu conosci la mia infamia, la mia vergogna e il mio disonore; davanti a te sono tutti i miei nemici.
20 Kauns man lauž sirdi, un es nīkstu; es gaidīju, vai kādam nebūtu žēl, bet nav, - un uz iepriecinātājiem, bet es neatrodu.
L'insulto ha spezzato il mio cuore e vengo meno. Ho atteso compassione, ma invano, consolatori, ma non ne ho trovati.
21 Un tie man žulti dod ēst un etiķi dzert, kad es gauži izslāpis.
Hanno messo nel mio cibo veleno e quando avevo sete mi hanno dato aceto.
22 Lai viņu galds viņu priekšā top par valgu, par atmaksu un par slazdu.
La loro tavola sia per essi un laccio, una insidia i loro banchetti.
23 Lai viņu acis top apstulbotas, ka tie neredz, un lai viņu gurni allažiņ šaubās.
Si offuschino i loro occhi, non vedano; sfibra per sempre i loro fianchi.
24 Izgāz pār tiem Savu dusmību, un Tava karsta bardzība lai viņus sagrābj.
Riversa su di loro il tuo sdegno, li raggiunga la tua ira ardente.
25 Viņu māja lai top par posta vietu, un neviena lai nav, kas dzīvo viņu dzīvokļos.
La loro casa sia desolata, senza abitanti la loro tenda;
26 Jo tie to vajā, ko Tu esi sitis, un apsmej mokas tiem, ko Tu ievainojis.
perché inseguono colui che hai percosso, aggiungono dolore a chi tu hai ferito.
27 Lai tiem krājās noziegums uz noziegumu, ka tie nenāk pie Tavas taisnības.
Imputa loro colpa su colpa e non ottengano la tua giustizia.
28 Izdeldē tos no dzīvības grāmatas, ka tie ar tiem taisniem netop uzrakstīti.
Siano cancellati dal libro dei viventi e tra i giusti non siano iscritti.
29 Bet es esmu bēdīgs un moku pilns; ak Dievs, Tava pestīšana lai mani paceļ.
Io sono infelice e sofferente; la tua salvezza, Dio, mi ponga al sicuro.
30 Es slavēšu Dieva vārdu ar dziesmu un Viņu paaugstināšu ar pateicību.
Loderò il nome di Dio con il canto, lo esalterò con azioni di grazie,
31 Tas patiks Tam Kungam vairāk nekā vērsis, kam ragi un nagi.
che il Signore gradirà più dei tori, più dei giovenchi con corna e unghie.
32 Tie bēdīgie raugās un priecājās, un jūs, kas Dievu meklējat, jūsu sirds dzīvos.
Vedano gli umili e si rallegrino; si ravvivi il cuore di chi cerca Dio,
33 Jo Tas Kungs paklausa nabagus, un nenicina Savus cietumniekus.
poiché il Signore ascolta i poveri e non disprezza i suoi che sono prigionieri.
34 Lai Viņu teic debesis un zeme, jūra un viss, kas iekš tās kustās.
A lui acclamino i cieli e la terra, i mari e quanto in essi si muove.
35 Jo Dievs atpestīs Ciānu un uztaisīs Jūda pilsētas, un tie tur dzīvos un to iemantos.
Perché Dio salverà Sion, ricostruirà le città di Giuda: vi abiteranno e ne avranno il possesso.
36 Un Viņa kalpu dzimums to iemantos, un kas Viņa Vārdu mīļo, tie tur dzīvos.
La stirpe dei suoi servi ne sarà erede, e chi ama il suo nome vi porrà dimora.
