< Psalmi 51 >
1 Dāvida dziesma. Dziedātāju vadonim. Kad pravietis Nātans pie viņa nāca, kad viņš bija gājis pie Batsebas. Apžēlojies par mani, ak Dievs, pēc Savas žēlastības, izdeldē manus pārkāpumus pēc Savas lielās sirdsžēlastības!
Al maestro del coro. Salmo. Di Davide. Quando venne da lui il profeta Natan dopo che aveva peccato con Betsabea. Pietà di me, o Dio, secondo la tua misericordia; nella tua grande bontà cancella il mio peccato.
2 Mazgā mani labi no manas noziedzības un šķīstī mani no maniem grēkiem.
Lavami da tutte le mie colpe, mondami dal mio peccato.
3 Jo es atzīstu savus pārkāpumus, un mani grēki ir manā priekšā vienmēr.
Riconosco la mia colpa, il mio peccato mi sta sempre dinanzi.
4 Tev vienam es esmu grēkojis un ļaunu darījis priekš Tavām acīm, ka Tu palieci taisns Savos vārdos un šķīsts Savā tiesā.
Contro di te, contro te solo ho peccato, quello che è male ai tuoi occhi, io l'ho fatto; perciò sei giusto quando parli, retto nel tuo giudizio.
5 Redzi, noziedzībā esmu dzemdināts, un grēkos māte mani ieņēmusi.
Ecco, nella colpa sono stato generato, nel peccato mi ha concepito mia madre.
6 Redzi, tev patīk sirds patiesība, tad dari man zināmu to apslēpto gudrību.
Ma tu vuoi la sincerità del cuore e nell'intimo m'insegni la sapienza.
7 Šķīstī mani no grēkiem ar īzapu, ka topu šķīsts, mazgā mani, ka topu baltāks nekā sniegs.
Purificami con issopo e sarò mondo; lavami e sarò più bianco della neve.
8 Liec man dzirdēt prieku un līksmību, ka tie kauli līksmojās, ko Tu esi satriecis.
Fammi sentire gioia e letizia, esulteranno le ossa che hai spezzato.
9 Apslēp Savu vaigu no maniem grēkiem un deldē visu manu noziegumu.
Distogli lo sguardo dai miei peccati, cancella tutte le mie colpe.
10 Radi iekš manis, ak Dievs, šķīstu sirdi un atjauno iekš manis pastāvīgu garu.
Crea in me, o Dio, un cuore puro, rinnova in me uno spirito saldo.
11 Nemet mani nost no Sava vaiga, un neatņem no manis Savu Svēto Garu.
Non respingermi dalla tua presenza e non privarmi del tuo santo spirito.
12 Atdod man atkal Savas pestīšanas prieku, un uzturi mani ar labprātīgu garu.
Rendimi la gioia di essere salvato, sostieni in me un animo generoso.
13 Tad es mācīšu pārkāpējiem Tavus ceļus, ka grēcinieki pie Tevis atgriežas.
Insegnerò agli erranti le tue vie e i peccatori a te ritorneranno.
14 Izglābi mani no asins vainām, ak Dievs, tu Dievs mans Pestītājs; tad mana mēle slavēs Tavu taisnību.
Liberami dal sangue, Dio, Dio mia salvezza, la mia lingua esalterà la tua giustizia.
15 Kungs, atdari manas lūpas, tad mana mute izteiks Tavu slavu.
Signore, apri le mie labbra e la mia bocca proclami la tua lode;
16 Jo Tev netīk upuris, citādi es to gribētu dot, dedzināms upuris Tev nepatīk.
poiché non gradisci il sacrificio e, se offro olocausti, non li accetti.
17 Dieva upuris ir satriekts gars; salauztu un sagrauztu sirdi Tu, Dievs, nesmādēsi.
Uno spirito contrito è sacrificio a Dio, un cuore affranto e umiliato, Dio, tu non disprezzi.
18 Dari labu Ciānai pēc Savas labprātības, uztaisi Jeruzālemes mūrus.
Nel tuo amore fa grazia a Sion, rialza le mura di Gerusalemme.
19 Tad Tev patiks taisnības upuri, dedzināmais un visa(kopējais) sadedzināmais upuris, tad upurēs vēršus uz Tava altāra.
Allora gradirai i sacrifici prescritti, l'olocausto e l'intera oblazione, allora immoleranno vittime sopra il tuo altare.