Psalmi 38
1 Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.
Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
2 Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.
Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
3 Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.
Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
4 Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.
Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
5 Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.
Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
6 Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.
Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
7 Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.
Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
8 Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.
Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
9 Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.
Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
10 Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.
Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
11 Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.
Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
12 Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.
Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
13 Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.
Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
14 Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.
I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
15 Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.
Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
16 Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.
Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
17 Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.
Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
18 Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.
Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
19 Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.
Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
20 Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.
Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
21 Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,
Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
22 Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!
Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
