Psalmi 38
1 Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.
Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2 Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
3 Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
4 Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
5 Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
6 Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
7 Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
8 Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.
Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
9 Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.
Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
10 Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.
Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
11 Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.
Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
12 Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.
I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
13 Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.
Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
14 Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.
I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
15 Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.
Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
16 Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.
Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
17 Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.
Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
18 Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.
Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
19 Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.
Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
20 Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.
A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
21 Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,
Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
22 Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!
Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
