Psalmi 38
1 Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.
psalmus David in rememorationem de sabbato Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me
2 Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.
quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi et confirmasti super me manum tuam
3 Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.
non est sanitas carni meae a facie irae tuae non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum
4 Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.
quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum sicut onus grave gravatae sunt super me
5 Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.
putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae
6 Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.
miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar
7 Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.
quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea
8 Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.
adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei
9 Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.
Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus
10 Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.
cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum
11 Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.
amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt
12 Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.
et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur
13 Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.
ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum
14 Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.
et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones
15 Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.
quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus
16 Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.
quia dixi nequando supergaudeant mihi inimici mei et dum commoventur pedes mei super me magna locuti sunt
17 Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.
quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper
18 Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.
quoniam iniquitatem meam adnuntiabo et cogitabo pro peccato meo
19 Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.
inimici autem mei vivent et firmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique
20 Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.
qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi quoniam sequebar bonitatem
21 Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,
non derelinquas me Domine Deus meus ne discesseris a me
22 Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!
intende in adiutorium meum Domine salutis meae
