Psalmi 38

1 Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.

Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.

2 Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.

Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.

3 Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.

Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.

4 Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.

Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.

5 Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.

Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.

6 Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.

Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.

7 Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.

Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.

8 Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.

Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.

9 Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.

Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.

10 Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.

Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.

11 Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.

Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.

12 Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.

Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.

13 Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.

Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.

14 Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.

Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.

15 Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.

Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.

16 Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.

Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.

17 Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.

Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.

18 Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.

Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.

19 Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.

Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.

20 Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.

Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.

21 Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,

Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.

22 Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!

Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!