Psalmi 38
1 Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.
Een psalm van David, om te doen gedenken. O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.
2 Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.
Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.
3 Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.
Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.
4 Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.
Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.
5 Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.
Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.
6 Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.
Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.
7 Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.
Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.
8 Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.
Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.
9 Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.
HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
10 Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.
Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.
11 Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.
Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.
12 Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.
En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.
13 Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.
Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.
14 Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.
Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.
15 Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.
Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!
16 Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.
Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.
17 Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.
Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.
18 Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.
Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
19 Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.
Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.
20 Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.
En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.
21 Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,
Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij.
22 Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!
Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!
