< Psalmi 25 >
1 Dāvida dziesma. Mana dvēsele ilgojās, Kungs, pēc Tevis.
Von David. / Auf dich, o Jahwe, ist mein Herz gerichtet.
2 Mans Dievs, uz Tevi es cerēju, nepamet mani kaunā, lai mani ienaidnieki par mani nepriecājās.
Bei dir, mein Gott, fühl ich mich sicher; / Laß mich nicht zuschanden werden! / Laß meine Feinde nicht über mich frohlocken!
3 Jo neviens, kas uz Tevi gaida, nepaliek kaunā; tie top kaunā, kas velti dodas uz viltību.
Gar niemand, der dein harret, wird zuschanden. / Zuschanden werden, die ohn Ursach treulos sind.
4 Kungs, dari man zināmus Tavus ceļus, māci man Tavas tekas.
Deine Wege, Jahwe, tu mir kund, / Deine Steige lehre mich!
5 Vadi mani Tavā patiesībā un māci mani, jo Tu esi mans Dievs un Pestītājs; cauru dienu es Tevi gaidu.
Halt mich auf dem Pfade deiner Wahrheit, lehre mich! / Denn der Gott, der mir hilft, bist du. / Dein harr ich allezeit.
6 Piemini, Kungs, Savu apžēlošanu un Savu žēlastību, kas no mūžības.
Sei eingedenk, o Jahwe, deiner Huld und Gnade, / Denn sie sind von Ewigkeit.
7 Nepiemini manas jaunības grēkus nedz manas pārkāpšanas, bet piemini mani pēc Tavas žēlastības, Tavas lēnības dēļ ak Kungs!
Gedenke nicht der Sünden meiner Jugend / noch meiner Missetaten! / Gedenk du mein nach deiner Gnade / Um deiner Güte willen, Jahwe!
8 Tas Kungs ir labs un taisns, tāpēc Viņš grēciniekiem māca to ceļu.
Treugesinnt ist Jahwe und voll Güte; / Drum zeigt er Sündern auch den rechten Weg.
9 Pazemīgos Viņš vada taisnībā, un māca pazemīgiem Savu ceļu.
Im Rechte leitet er Demütige / Und lehret die Elenden seinen Weg.
10 Tā Kunga ceļi visi ir žēlastība un patiesība tiem, kas tur Viņa derību un liecību.
Kann's anders sein, als daß die Wege Jahwes / alle Gnade sind und Wahrheit / Für die, die da bewahren seinen Bund und seine Zeugnisse?
11 Tava vārda dēļ, ak Kungs! piedod manu noziegumu, jo tas ir liels.
Laß, Jahwe, doch um deines Namens willen / Vergebung werden meiner Schuld, denn sie ist groß.
12 Kas ir tas, kas To Kungu bīstas? tam Viņš mācīs to ceļu, kas uzņemams.
Mit Jahwes Furcht erfülltem Mann / Zeigt Gott den Weg, den er erwählen soll.
13 Viņa dvēsele mitīs labumā, un viņa dzimums iemantos zemi.
Nicht nur ihm selber wird es wohl ergehn, / Nein, auch sein Same wird das Land besitzen.
14 Tā Kunga noslēpums ir pie tiem, kas Viņu bīstas, un Viņa derība tiem dod saprašanu.
Sein Wohlgefallen schenkt Jahwe denen, die ihn fürchten, / Und seinen Bund läßt er sie wissen.
15 Manas acis vienmēr raugās uz To Kungu, jo Viņš izvilks manu kāju no tīkla.
Auf Jahwe richten sich beständig meine Augen; / Denn er wird aus dem Netze ziehen meinen Fuß.
16 Griezies pie manis un esi man žēlīgs, jo es esmu vientulis un bēdīgs.
Prüfend wende dich zu mir und sei mir gnädig! / Denn einsam bin ich und elend.
17 Mana sirds bailība ir varen liela, izved mani no manām bēdām.
Zermalmend trifft die Angst mein Herz; / Aus meinen Nöten rette mich!
18 Uzlūko manas bēdas un manas mokas, un piedod visus manus grēkus.
Ruhn laß dein Aug auf meinem Leid und Ungemach, / Vergib mir alle meine Sünden!
19 Redzi, ka daudz ir manu ienaidnieku, un ka tie ar briesmīgu nīdēšanu mani ienīst.
Richte deinen Blick auf meine Feinde, wie sie zahlreich sind / Und wie sie ohne Grund mich hassen.
20 Pasargi manu dvēseli un izglāb mani, nepamet mani kaunā, jo es paļaujos uz Tevi.
Schütze meine Seele und errette mich! / Laß mich nicht zuschanden werden, denn dir vertraue ich.
21 Sirds skaidrība un taisnība lai mani pasargā, jo es gaidu uz Tevi.
Treue und Aufrichtigkeit mögen mich behüten, / Denn ich harre dein!
22 Ak Dievs, izpestī Israēli no visām viņa bēdām.
Elohim, erlöse Israel aus allen seinen Nöten!