Psalmi 25

1 Dāvida dziesma. Mana dvēsele ilgojās, Kungs, pēc Tevis.

De David. Al Vi, ho Eternulo, mi levas mian animon.

2 Mans Dievs, uz Tevi es cerēju, nepamet mani kaunā, lai mani ienaidnieki par mani nepriecājās.

Ho mia Dio, Vin mi fidas; Ne lasu min hontiĝi; Ne lasu, ke miaj malamikoj moku pri mi.

3 Jo neviens, kas uz Tevi gaida, nepaliek kaunā; tie top kaunā, kas velti dodas uz viltību.

Ĉar neniu el tiuj, kiuj esperas al Vi, hontiĝos; Nur tiuj hontiĝos, kiuj forlasas Vin senpripense.

4 Kungs, dari man zināmus Tavus ceļus, māci man Tavas tekas.

Viajn vojojn, ho Eternulo, montru al mi; Instruu min sekvi Vian iradon.

5 Vadi mani Tavā patiesībā un māci mani, jo Tu esi mans Dievs un Pestītājs; cauru dienu es Tevi gaidu.

Gvidu min en Via vero kaj lernigu min, Ĉar Vi estas la Dio, kiu min helpas; Al Vi mi esperas ĉiun tagon.

6 Piemini, Kungs, Savu apžēlošanu un Savu žēlastību, kas no mūžības.

Rememoru, ho Eternulo, Vian kompatemecon kaj Vian favorkorecon, Ĉar ili estis de ĉiam.

7 Nepiemini manas jaunības grēkus nedz manas pārkāpšanas, bet piemini mani pēc Tavas žēlastības, Tavas lēnības dēļ ak Kungs!

La pekojn de mia juneco kaj miajn krimojn ne rememoru; Laŭ Via favorkoreco rememoru min, Pro Via boneco, ho Eternulo!

8 Tas Kungs ir labs un taisns, tāpēc Viņš grēciniekiem māca to ceļu.

Bona kaj justa estas la Eternulo, Tial Li montras al pekantoj la vojon.

9 Pazemīgos Viņš vada taisnībā, un māca pazemīgiem Savu ceļu.

Li gvidas la humilulojn en justeco, Kaj instruas al la humiluloj Siajn vojojn.

10 Tā Kunga ceļi visi ir žēlastība un patiesība tiem, kas tur Viņa derību un liecību.

Ĉiuj vojoj de la Eternulo estas favorkoreco kaj fideleco al tiuj, Kiuj observas Lian interligon kaj Liajn leĝojn.

11 Tava vārda dēļ, ak Kungs! piedod manu noziegumu, jo tas ir liels.

Pro Via nomo, ho Eternulo, pardonu al mi mian pekon, Ĉar ĝi estas granda.

12 Kas ir tas, kas To Kungu bīstas? tam Viņš mācīs to ceļu, kas uzņemams.

Al ĉiu homo, kiu timas la Eternulon, Li montras la vojon, kiun tiu devas elekti.

13 Viņa dvēsele mitīs labumā, un viņa dzimums iemantos zemi.

Lia animo ĝuos bonon, Kaj liaj idoj posedos la teron.

14 Tā Kunga noslēpums ir pie tiem, kas Viņu bīstas, un Viņa derība tiem dod saprašanu.

Konfidon de la Eternulo havas Liaj timantoj; Kaj Sian aranĝon Li sciigas al ili.

15 Manas acis vienmēr raugās uz To Kungu, jo Viņš izvilks manu kāju no tīkla.

Miaj okuloj estas ĉiam direktitaj al la Eternulo, Ĉar Li eltiras el reto miajn piedojn.

16 Griezies pie manis un esi man žēlīgs, jo es esmu vientulis un bēdīgs.

Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Ĉar mi estas soleca kaj mizera.

17 Mana sirds bailība ir varen liela, izved mani no manām bēdām.

La suferoj de mia koro estas grandaj; El mia premateco elkonduku min.

18 Uzlūko manas bēdas un manas mokas, un piedod visus manus grēkus.

Rigardu mian suferon kaj mizeron, Kaj pardonu ĉiujn miajn pekojn.

19 Redzi, ka daudz ir manu ienaidnieku, un ka tie ar briesmīgu nīdēšanu mani ienīst.

Rigardu, kiel multaj estas miaj malamikoj Kaj per kia kruela malamo ili min malamas.

20 Pasargi manu dvēseli un izglāb mani, nepamet mani kaunā, jo es paļaujos uz Tevi.

Gardu mian animon kaj savu min; Ne lasu min hontiĝi, ĉar Vin mi fidas.

21 Sirds skaidrība un taisnība lai mani pasargā, jo es gaidu uz Tevi.

Senkulpeco kaj justeco defendu min, Ĉar al Vi mi esperas.

22 Ak Dievs, izpestī Israēli no visām viņa bēdām.

Liberigu, ho Dio, Izraelon el ĉiuj liaj suferoj.