Psalmi 22
1 Dāvida dziesma. Dziedātāju vadonim pēc: „rīta blāzmas stirna“. Mans Dievs! Mans Dievs! Kāpēc Tu mani esi atstājis? Tu esi tālu no manas palīdzības, no manas kaukšanas vārdiem.
| למנצח על אילת השחר מזמור לדוד אלי אלי למה עזבתני רחוק מישועתי דברי שאגתי׃ |
2 Mans Dievs, es saucu dienā, bet Tu man neatbildi, un nakti es arī klusu neciešu.
| אלהי אקרא יומם ולא תענה ולילה ולא דומיה לי׃ |
3 Bet Tu esi svēts, dzīvodams starp Israēla slavas dziesmām.
| ואתה קדוש יושב תהלות ישראל׃ |
4 Uz Tevi mūsu tēvi cerējuši, tie ir cerējuši, un Tu tos esi izglābis.
| בך בטחו אבתינו בטחו ותפלטמו׃ |
5 Uz Tevi tie saukuši un ir izpestīti, tie cerējuši uz Tevi un nav palikuši kaunā.
| אליך זעקו ונמלטו בך בטחו ולא בושו׃ |
6 Bet es esmu tārps un ne cilvēks, cilvēku apsmiekls un ļaužu nicināts.
| ואנכי תולעת ולא איש חרפת אדם ובזוי עם׃ |
7 Visi, kas mani redz, mani apmēda, atplēš lūpas un krata galvu sacīdami:
| כל ראי ילעגו לי יפטירו בשפה יניעו ראש׃ |
8 Viņš to Tam Kungam sūdzējis; lai Tas viņu izrauj un viņu izglābj, ja Tam pie viņa ir labs prāts.
| גל אל יהוה יפלטהו יצילהו כי חפץ בו׃ |
9 Tomēr Tu tas esi, kas mani izvedis no mātes miesām; Tu man licis paļauties uz Tevi no mātes krūtīm.
| כי אתה גחי מבטן מבטיחי על שדי אמי׃ |
10 Uz Tevi es esmu mests no mātes klēpja, no mātes miesām Tu esi mans Dievs.
| עליך השלכתי מרחם מבטן אמי אלי אתה׃ |
11 Neesi tālu no manis, jo bailība ir tuvu, jo palīga nav.
| אל תרחק ממני כי צרה קרובה כי אין עוזר׃ |
12 Lieli vērši mani apstājuši, trekni buļļi ap mani apmetušies.
| סבבוני פרים רבים אבירי בשן כתרוני׃ |
13 Tie atplēš savu rīkli pret mani kā lauva, plezdams un rūkdams.
| פצו עלי פיהם אריה טרף ושאג׃ |
14 Es esmu izgāzts kā ūdens, visi mani kauli ir izlauzti, mana sirds ir manās miesās kā izkausēts vasks.
| כמים נשפכתי והתפרדו כל עצמותי היה לבי כדונג נמס בתוך מעי׃ |
15 Mans spēks ir izkaltis kā poda gabals, un mana mēle līp pie mana zoda, un Tu mani nolieci nāves pīšļos,
| יבש כחרש כחי ולשוני מדבק מלקוחי ולעפר מות תשפתני׃ |
16 Jo suņi mani apstājuši, un ļaundarītāju bars ap mani ir apmeties, tie manas rokas un manas kājas ir izurbuši.
| כי סבבוני כלבים עדת מרעים הקיפוני כארי ידי ורגלי׃ |
17 Es visus savus kaulus varu skaitīt, bet viņi skatās un lūko uz mani ar prieku.
| אספר כל עצמותי המה יביטו יראו בי׃ |
18 Tie dala manas drēbes savā starpā un met kauliņus par manu apģērbu.
| יחלקו בגדי להם ועל לבושי יפילו גורל׃ |
19 Bet Tu, ak Kungs, neesi tālu, mans stiprums, steidzies man palīgā.
| ואתה יהוה אל תרחק אילותי לעזרתי חושה׃ |
20 Izglāb manu dvēseli no zobena, manu vientuli no suņu varas.
| הצילה מחרב נפשי מיד כלב יחידתי׃ |
21 Izpestī mani no lauvas rīkles un paklausi mani no vēršu ragiem.
| הושיעני מפי אריה ומקרני רמים עניתני׃ |
22 Es sludināšu Tavu vārdu saviem brāļiem, es Tevi slavēšu draudzes vidū.
| אספרה שמך לאחי בתוך קהל אהללך׃ |
23 Slavējiet To Kungu, jūs, kas Viņu bīstaties, viss Jēkaba dzimums lai Viņu godā, un bīstaties, viss Israēla dzimums.
| יראי יהוה הללוהו כל זרע יעקב כבדוהו וגורו ממנו כל זרע ישראל׃ |
24 Jo Viņš nav nicinājis nedz apsmējis bēdīga bēdas, nedz no tā apslēpis Savu vaigu, un kad tas Viņu piesauca, tad Viņš paklausīja.
| כי לא בזה ולא שקץ ענות עני ולא הסתיר פניו ממנו ובשועו אליו שמע׃ |
25 No Tevis es dziedāšu tai lielā draudzē, es maksāšu savus solījumus to priekšā, kas Viņu bīstas.
| מאתך תהלתי בקהל רב נדרי אשלם נגד יראיו׃ |
26 Tie bēdīgie ēdīs un būs paēduši, un kas To Kungu meklē, Viņu slavēs; jūsu sirds dzīvos mūžīgi.
| יאכלו ענוים וישבעו יהללו יהוה דרשיו יחי לבבכם לעד׃ |
27 Visi zemes gali to pieminēs un atgriezīsies pie Tā Kunga, un visas pagānu tautas klanīsies Viņa priekšā.
| יזכרו וישבו אל יהוה כל אפסי ארץ וישתחוו לפניך כל משפחות גוים׃ |
28 Jo Tam Kungam pieder tā valstība, un Viņš valda pār tām tautām.
| כי ליהוה המלוכה ומשל בגוים׃ |
29 Visi treknie virs zemes ēdīs un pielūgs, visi, kas pīšļos guļ, klanīsies Viņa priekšā, arī tie, kas nevarēja uzturēt savu dzīvību.
| אכלו וישתחוו כל דשני ארץ לפניו יכרעו כל יורדי עפר ונפשו לא חיה׃ |
30 Viņam būs dzimums, kas Viņam kalpos, par To Kungu sludinās līdz radu radiem;
| זרע יעבדנו יספר לאדני לדור׃ |
31 Nāks un sludinās Viņa taisnību tiem ļaudīm, kas vēl dzims, ka Viņš to ir darījis.
| יבאו ויגידו צדקתו לעם נולד כי עשה׃ |
