Psalmi 2

1 Kāpēc pagāni trako, un ļaudis domā uz nelietību?

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 Ķēniņi virs zemes saceļas un valdnieki sadomājās kopā pret To Kungu un pret Viņa svaidīto.

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 Sarausim viņu saites un atmetīsim viņu virves!

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 Bet kas debesīs valda, smejas, un Tas Kungs tos tur par nieku.

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 Tad Viņš runās uz tiem Savās dusmās, un ar Savu bardzību Viņš tos iztrūcinās.

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 Bet Es Savu ķēniņu esmu svaidījis pār Ciānu, Savu svēto kalnu.

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 Es sludināšu likumu: Tas Kungs uz mani sacījis: tu esi Mans Dēls, šodien Es tevi esmu dzemdinājis.

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 Prasi Man, tad Es tev došu tautas par mantību, un pasaules galus par īpašumu.

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 Tu tos satrieksi ar dzelzs rīksti, kā podnieka trauku tu tos sadauzīsi.

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 Nu tad, jūs ķēniņi, paliekat prātīgi, liekaties pamācīties, jūs soģi virs zemes.

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 Kalpojiet Tam Kungam ar bijāšanu un priecājaties ar drebēšanu.

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 Skūpstāt To Dēlu, lai Viņš nedusmo un jūs bojā neejat uz ceļa, jo drīz Viņa dusmas iedegsies, bet svētīgi visi, kas pie Viņa tveras.

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.