Psalmi 2

1 Kāpēc pagāni trako, un ļaudis domā uz nelietību?

Perché tumultuano le nazioni, e meditano i popoli cose vane?

2 Ķēniņi virs zemes saceļas un valdnieki sadomājās kopā pret To Kungu un pret Viņa svaidīto.

I re della terra si ritrovano e i principi si consigliano assieme contro l’Eterno e contro il suo Unto, dicendo:

3 Sarausim viņu saites un atmetīsim viņu virves!

Rompiamo i loro legami e gettiamo via da noi le loro funi.

4 Bet kas debesīs valda, smejas, un Tas Kungs tos tur par nieku.

Colui che siede ne’ cieli ne riderà; il Signore si befferà di loro.

5 Tad Viņš runās uz tiem Savās dusmās, un ar Savu bardzību Viņš tos iztrūcinās.

Allora parlerà loro nella sua ira, e nel suo furore li renderà smarriti:

6 Bet Es Savu ķēniņu esmu svaidījis pār Ciānu, Savu svēto kalnu.

Eppure, dirà, io ho stabilito il mio re sopra Sion, monte della mia santità.

7 Es sludināšu likumu: Tas Kungs uz mani sacījis: tu esi Mans Dēls, šodien Es tevi esmu dzemdinājis.

Io spiegherò il decreto: L’Eterno mi disse: Tu sei il mio figliuolo, oggi io t’ho generato.

8 Prasi Man, tad Es tev došu tautas par mantību, un pasaules galus par īpašumu.

Chiedimi, io ti darò le nazioni per tua eredità e le estremità della terra per tuo possesso.

9 Tu tos satrieksi ar dzelzs rīksti, kā podnieka trauku tu tos sadauzīsi.

Tu le fiaccherai con uno scettro di ferro; tu le spezzerai come un vaso di vasellaio.

10 Nu tad, jūs ķēniņi, paliekat prātīgi, liekaties pamācīties, jūs soģi virs zemes.

Ora dunque, o re, siate savi; lasciatevi correggere, o giudici della terra.

11 Kalpojiet Tam Kungam ar bijāšanu un priecājaties ar drebēšanu.

Servite l’Eterno con timore, e gioite con tremore.

12 Skūpstāt To Dēlu, lai Viņš nedusmo un jūs bojā neejat uz ceļa, jo drīz Viņa dusmas iedegsies, bet svētīgi visi, kas pie Viņa tveras.

Rendete omaggio al figlio, che talora l’Eterno non si adiri e voi non periate nella vostra via, perché d’un tratto l’ira sua può divampare. Beati tutti quelli che confidano in lui!