Psalmi 16
1 Dāvida sirds dziesma. Pasargi mani, ak Dievs! jo es paļaujos uz Tevi.
Ein miktam av David. Vakta meg, Gud! for eg flyr til deg.
2 Es saku uz To Kungu: Tu esi Tas Kungs, bez Tevis man labuma nav.
Eg segjer til Herren: «Du er min Herre; eg hev inkje godt utan deg.
3 Pie tiem svētiem, kas virs zemes, un tiem godīgiem ir viss mans labais prāts.
Og dei heilage som er i landet, dei er dei herlege som eg hev all min hugnad i.»
4 Tiem, kas pieņem citu dievu, būs lielas sāpes; es neupurēšu viņu asiņu dzeramos upurus, un neņemšu savā mutē viņu vārdu.
Mange sorger skal dei hava som byter åt seg ein annan; eg vil ikkje renna ut deira drykkoffer av blod og ikkje taka deira namn på mine lippor.
5 Tas Kungs ir mana tiesa un mana daļa, Tu glabā manu mantas tiesu.
Herren er min tilmælte deil og mitt staup; du held min lut i hævd.
6 Man daļa tikusi jaukā vietā, tiešām, man ir nākusi skaista manta.
Ein lut er meg tilfallen som er av dei huglege, ja, ein arv som eg finn fager.
7 Es slavēšu To Kungu, kas man dod padomu, pat naktī mana sirds mani pamāca.
Eg vil lova Herren som gav meg råd; endå um næterne minner mine nyro meg um det.
8 Es turu To Kungu bez mitēšanās savā priekšā, jo Viņš man ir pa labai rokai, - es nešaubīšos.
Eg set alltid Herren framfyre meg; for han er ved mi høgre hand, eg skal ikkje verta rikka.
9 Tādēļ mana sirds priecājās, un mans gods līksmojās, un pat mana miesa dzīvos droši.
Difor gled mitt hjarta seg, og mi æra fagnar seg, ja, ogso mitt kjøt skal kvila i trygd.
For du vil ikkje yverlata mi sjæl til helheimen, du vil ikkje lata din heilage sjå undergang. (Sheol h7585)
11 Tu man dari zināmu dzīvības ceļu, priekš Tava vaiga ir līksmošanās pilnība, un prieks un jaukums pie Tavas labās rokas mūžīgi.
Du vil kunngjera meg livsens veg; ei nøgd med gleda er for di åsyn, fagnad ved di høgre hand til æveleg tid.
