Psalmi 140

1 Dāvida dziesma, dziedātāju vadonim. Izglāb mani, Kungs, no ļauniem cilvēkiem, izrauj mani no varas darītājiem,

למנצח מזמור לדוד חלצני יהוה מאדם רע מאיש חמסים תנצרני׃

2 Kas ļaunu domā savā sirdī, kas ikdienas saceļ karu.

אשר חשבו רעות בלב כל יום יגורו מלחמות׃

3 Tie trin savu mēli kā čūska, odžu dzelonis ir apakš viņu lūpām. (Sela)

שננו לשונם כמו נחש חמת עכשוב תחת שפתימו סלה׃

4 Pasargi mani, Kungs, no bezdievīgo rokām, izglāb mani no varas darītājiem, kas domā nostumt manas kājas.

שמרני יהוה מידי רשע מאיש חמסים תנצרני אשר חשבו לדחות פעמי׃

5 Tie lepnie man liek valgus un virves, tie man izpleš tīklu ceļmalā un liek man slazdus. (Sela)

טמנו גאים פח לי וחבלים פרשו רשת ליד מעגל מקשים שתו לי סלה׃

6 Es saku uz To Kungu: Tu esi mans Dievs, klausies, ak Kungs, uz manas sirds lūgšanas balsi.

אמרתי ליהוה אלי אתה האזינה יהוה קול תחנוני׃

7 Kungs, Dievs, mans stiprais Pestītājs, Tu apsedz manu galvu kaušanas laikā.

יהוה אדני עז ישועתי סכתה לראשי ביום נשק׃

8 Nedod, ak Kungs, tam bezdievīgam, ko viņš kāro, un lai viņa padoms neizdodas, jo tie greznojās. (Sela)

אל תתן יהוה מאויי רשע זממו אל תפק ירומו סלה׃

9 Tiem, kas ap mani metās, lai nāk uz viņu galvu tā nelaime, par ko tie runā.

ראש מסבי עמל שפתימו יכסומו׃

10 Degošas ogles lai krīt uz tiem. Viņš tos gāzīs ugunī, dziļās bedrēs, ka tie vairs necelsies.

ימיטו עליהם גחלים באש יפלם במהמרות בל יקומו׃

11 Lielmutis nepastāvēs virs zemes, nelaime varmāku vajās un trieks.

איש לשון בל יכון בארץ איש חמס רע יצודנו למדחפת׃

12 Es zinu, ka Tas Kungs iztiesās nabaga lietas un bēdīgā tiesu.

ידעת כי יעשה יהוה דין עני משפט אבינים׃

13 Tiešām, taisnie Tavam vārdam pateiksies, sirdsskaidrie pastāvēs Tavā priekšā.

אך צדיקים יודו לשמך ישבו ישרים את פניך׃