Psalmi 139
1 Dāvida dziesma, dziedātāju vadonim. Kungs, Tu mani pārmani un pazīsti.
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای. |
2 Tu zini manu sēdēšanu un celšanos, Tu noproti manas domas no tālienes.
| تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. |
3 Lai eju, lai guļu, Tu esi ap mani, un Tev zināmi visi mani ceļi.
| تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. |
4 Jo nav ne vārda uz manas mēles; redzi, Kungs, to visu Tu zini.
| حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی. |
5 Tu meties ap mani pakaļā un priekšā un turi Savu roku pār mani.
| مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای. |
6 Šī atzīšana man ir visai brīnišķa un augsta, es to nevaru izprast.
| شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. |
7 Kur man būs aiziet no Tava Gara, un kur man būs bēgt no Tava vaiga?
| از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟ |
8 Ja es kāptu debesīs, tad Tu tur esi; ja es nogultos ellē, redzi, Tu tur arīdzan esi. (Sheol h7585)
| اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585) |
9 Ja es ņemtu ausekļa spārnus un paliktu jūras galā.
| اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، |
10 Tad arī tur Tava roka mani vadīs, un Tava labā roka mani turēs.
| در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد. |
11 Ja es sacītu: Lai tumsība mani apklāj un par nakti lai paliek gaisma ap mani:
| اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم، |
12 Tad ir tumsība Tavā priekšā nebūtu tumša, un nakts spīdētu kā diena, tumsība būtu kā gaisma.
| نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است. |
13 Jo Tu esi radījis manas īkstis, Tu mani esi apsedzis manas mātes miesās.
| تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. |
14 Es Tev pateicos, ka es ļoti brīnišķi esmu darīts, brīnišķi ir Tavi darbi, un mana dvēsele to it labi zin.
| تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است. |
15 Mani kauli Tev nebija apslēpti, kad es slepenībā tapu darīts, kad es tapu iztaisīts zemes dziļumos.
| وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ |
16 Tavas acis redzēja mani, vēl neiztaisītu pīti(miesas iedīgli), un visas nākamās dienas bija rakstītas Tavā grāmatā, kad vēl nebija nevienas.
| حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. |
17 Cik dārgas man ir Tavas domas, ak Dievs! Cik liels ir viņu skaits!
| خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای! |
18 Kad tās jāskaita, tad viņu vairāk nekā smiltis. Es uzmostos un vēl esmu pie Tevis.
| حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم. |
19 Ak Dievs, kaut Tu bezdievīgo nokautu, un kaut asinsvainīgie no manis atstātos.
| خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید! |
20 Tie par Tevi runā ar negantību un Tavi ienaidnieki lepojās ar viltu.
| خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند. |
21 Vai man nebūs ienīdēt, kas Tevi, Kungs, ienīst, un ieriebt, kas pret Tevi ceļas?
| پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ |
22 Ienīdēt es tos ienīstu, tie man ir ienaidnieki.
| آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد! |
23 Pārbaudi mani, ak Dievs, un atzīsti manu sirdi, izmeklē mani un atzīsti manas domas,
| خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان. |
24 Un redzi, vai es esmu negantā ceļā, un vadi mani uz mūžīgu ceļu.
| ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما. |
