Psalmi 132
1 Svētku dziesma. Kungs, piemini Dāvidu un visas viņa rūpes.
Canto dei pellegrinaggi. Ricordati, o Eterno, a favor di Davide, di tutte le sue fatiche:
2 Tas Tam Kungam zvērējis un solījies Jēkaba varenajam:
com’egli giurò all’Eterno e fece voto al Potente di Giacobbe, dicendo:
3 Es neiešu sava nama dzīvoklī, es nekāpšu savas gultas cisās;
Certo, non entrerò nella tenda della mia casa, né salirò sul letto ove mi corico,
4 Es nedošu savām acīm miegu redzēt nedz snaust saviem acu vākiem;
non darò sonno ai miei occhi, né riposo alle mie palpebre,
5 Līdz kamēr būšu atradis vietu Tam Kungam un mitekli Jēkaba varenajam.
finché abbia trovato un luogo per l’Eterno, una dimora per il Potente di Giacobbe.
6 Redzi, mēs par to esam dzirdējuši Efratā, mēs to esam atraduši Jaāra laukos.
Ecco abbiamo udito che l’Arca era in Efrata; l’abbiam trovata nei campi di Jaar.
7 Iesim Viņa mājas vietā un pielūgsim priekš Viņa kāju pamesla.
Andiamo nella dimora dell’Eterno, adoriamo dinanzi allo sgabello de’ suoi piedi!
8 Celies, Kungs, uz Savu dusas vietu, Tu un Tavas spēcības šķirsts;
Lèvati, o Eterno, vieni al luogo del tuo riposo, tu e l’Arca della tua forza.
9 Lai Tavi priesteri apģērbjās ar taisnību, un Tavi svētie lai gavilē.
I tuoi sacerdoti siano rivestiti di giustizia, e giubilino i tuoi fedeli.
10 Neatmet Sava svaidītā vaigu, Sava kalpa Dāvida dēļ.
Per amor di Davide tuo servitore, non respingere la faccia del tuo unto.
11 Tas Kungs Dāvidam tiešām ir zvērējis, no tā Viņš nenovērsīsies: No tavas miesas augļiem būs, ko celšu uz tavu godības krēslu.
L’Eterno ha fatto a Davide questo giuramento di verità, e non lo revocherà: Io metterò sul tuo trono un frutto delle tue viscere.
12 Ja tavi bērni turēs Manu derību un Manu liecību, ko Es tiem mācīšu, tad arī viņu bērni sēdēs uz tava godības krēsla mūžīgi.
Se i tuoi figliuoli osserveranno il mio patto e la mia testimonianza che insegnerò loro, anche i loro figliuoli sederanno sul tuo trono in perpetuo.
13 Jo Tas Kungs Ciānu ir izredzējis, tur Viņam gribās dzīvot.
Poiché l’Eterno ha scelto Sion, l’ha desiderata per sua dimora.
14 Šī ir Mana dusas vieta mūžīgi, šeit Es dzīvošu, jo tās Man gribās.
Questo è il mio luogo di riposo in eterno; qui abiterò, perché l’ho desiderata.
15 Svētīdams Es svētīšu viņas barību un paēdināšu viņas nabagus ar maizi,
Io benedirò largamente i suoi viveri, sazierò di pane i suoi poveri.
16 Un apģērbšu viņas priesterus ar pestīšanu, un viņas svētie gavilēt gavilēs.
I suoi sacerdoti li vestirò di salvezza, e i suoi fedeli giubileranno con gran gioia.
17 Tur Es Dāvidam uzcelšu ragu, došu spīdekli Savam svaidītam.
Quivi farò crescere la potenza di Davide, e quivi terrò accesa una lampada al mio unto.
18 Viņa ienaidniekus Es apģērbšu ar kaunu, bet viņam ziedēs viņa kronis.
I suoi nemici li vestirò di vergogna, ma su di lui fiorirà la sua corona.
