< Psalmi 129 >
1 Svētku dziesma. Tie mani daudzkārt apbēdinājuši no manas jaunības, tā lai Israēls saka;
Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan, sabihin ngayon ng Israel,
2 Tie mani daudzkārt apbēdinājuši no manas jaunības, bet tie mani nav pārvarējuši.
Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan: gayon ma'y hindi (sila) nanganaig laban sa akin.
3 Arāji ir aruši uz manas muguras, tie savas vagas garas dzinuši.
Ang mga mangaararo ay nagsiararo sa aking likod; kanilang pinahaba ang kanilang bungkal.
4 Tas Kungs ir taisns, Viņš sacirtis bezdievīgo valgus.
Ang Panginoon ay matuwid: kaniyang pinutol ang mga panali ng masama.
5 Lai top kaunā un atpakaļ dzīti visi kas Ciānu ienīst.
Mapahiya (sila) at magsitalikod, silang lahat na nangagtatanim ng loob sa Sion.
6 Lai tie top kā zāle uz jumtiem, kas nokalst, pirms tā top plūkta,
Sila'y maging parang damo sa mga bubungan, na natutuyo bago lumaki:
7 Ar ko pļāvējs nepilda savu roku, nedz kopiņu sējējs savu klēpi.
Na hindi pinupuno ng manggagapas ang kaniyang kamay niyaon, ni siyang nagtatali man ng mga bigkis, ang kaniyang sinapupunan.
8 Un tie, kas garām iet, lai nesaka: Tā Kunga svētība lai nāk pār jums, mēs jūs svētījam Tā Kunga Vārdā.
Hindi man sinasabi ng nagsisipagdaan, ang pagpapala ng Panginoon, ay sumainyo nawa; binabasbasan namin kayo sa pangalan ng Panginoon.