< Psalmi 129 >

1 Svētku dziesma. Tie mani daudzkārt apbēdinājuši no manas jaunības, tā lai Israēls saka;
سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:۱
2 Tie mani daudzkārt apbēdinājuši no manas jaunības, bet tie mani nav pārvarējuši.
چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.۲
3 Arāji ir aruši uz manas muguras, tie savas vagas garas dzinuši.
شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند.۳
4 Tas Kungs ir taisns, Viņš sacirtis bezdievīgo valgus.
اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت.۴
5 Lai top kaunā un atpakaļ dzīti visi kas Ciānu ienīst.
خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند.۵
6 Lai tie top kā zāle uz jumtiem, kas nokalst, pirms tā top plūkta,
مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند می‌خشکد.۶
7 Ar ko pļāvējs nepilda savu roku, nedz kopiņu sējējs savu klēpi.
که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را.۷
8 Un tie, kas garām iet, lai nesaka: Tā Kunga svētība lai nāk pār jums, mēs jūs svētījam Tā Kunga Vārdā.
و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم.۸

< Psalmi 129 >