Psalmi 129

1 Svētku dziesma. Tie mani daudzkārt apbēdinājuši no manas jaunības, tā lai Israēls saka;

Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatanon hangtud karon, Ipasulti sa Israel karon,

2 Tie mani daudzkārt apbēdinājuši no manas jaunības, bet tie mani nav pārvarējuši.

Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatan-on hangtud karon: Apan (sila) wala makadaug batok kanako.

3 Arāji ir aruši uz manas muguras, tie savas vagas garas dzinuši.

Ang mga magdadaro nanagdaro sa ibabaw sa akong boko-boko; Nanaghimo (sila) ug hatag-as nga mga tudling.

4 Tas Kungs ir taisns, Viņš sacirtis bezdievīgo valgus.

Si Jehova matarung man: Iyang gipamugto ang mga gapus sa mga dautan.

5 Lai top kaunā un atpakaļ dzīti visi kas Ciānu ienīst.

Pakaulawi (sila) ug papasibuga (sila) Ngatanan (sila) nga nanagdumot sa Sion.

6 Lai tie top kā zāle uz jumtiem, kas nokalst, pirms tā top plūkta,

Himoa (sila) nga ingon sa mga balili diha sa mga atop sa balay, Nga mangalaya sa dili pa (sila) motubo;

7 Ar ko pļāvējs nepilda savu roku, nedz kopiņu sējējs savu klēpi.

Nga niini ang kamot sa mag-aani dili mapuno, Ni mapuno ang sabakan niya nga nagabugkos sa mga binangan sa mga uhay:

8 Un tie, kas garām iet, lai nesaka: Tā Kunga svētība lai nāk pār jums, mēs jūs svētījam Tā Kunga Vārdā.

Ni manag-ingon ang nanagpangangi: Ang panalangin ni Jehova anaa unta kaninyo; Managpanalangin kami kaninyo sa ngalan ni Jehova.