Psalmi 121

1 Svētku dziesma. Es paceļu savas acis uz tiem kalniem, no kurienes man nāk palīdzība.

Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

2 Mana palīdzība nāk no Tā Kunga, kas debesis un zemi radījis.

Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

3 Viņš tavai kājai neliks slīdēt; kas tevi pasargā, Tas nesnauž.

Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

4 Redzi, Israēla sargs nesnauž un neguļ.

Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

5 Tas Kungs tevi pasargā; Tas Kungs ir tava ēna pa tavu labo roku,

La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

6 Ka dienā saule tevi nespiež, nedz mēnesis naktī.

En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

7 Tas Kungs lai tevi pasargā no visa ļauna, lai Viņš sarga tavu dvēseli.

La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

8 Tas Kungs lai pasargā tavu iziešanu un ieiešanu, no šī laika mūžīgi.

La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.