Psalmi 120

1 Svētku dziesma. Es piesaucu To Kungu savās bēdās, un Viņš mani paklausa.

Canto dei pellegrinaggi. Nella mia distretta ho invocato l’Eterno, ed egli m’ha risposto.

2 Kungs, izglāb manu dvēseli no melkuļu lūpām un viltnieku mēlēm.

O Eterno, libera l’anima mia dalle labbra bugiarde, dalla lingua fraudolenta.

3 Ko viltīgā mēle Tev dos, jeb ko viņa Tev pieliks?

Che ti sarà dato e che ti sarà aggiunto, o lingua fraudolenta?

4 Tā ir kā varoņa asas bultas, kā degošas paegļu ogles.

Frecce di guerriero, acute, con carboni di ginepro.

5 Ak vai, man, ka esmu svešinieks iekš Mešeha, un ka man jādzīvo Kedara dzīvokļos.

Misero me che soggiorno in Mesec, e dimoro fra le tende di Kedar!

6 Par ilgu manai dvēselei dzīvot pie tiem, kas mieru ienīst.

L’anima mia troppo a lungo ha dimorato con colui che odia la pace!

7 Es turu mieru, bet tikko es runāju, tad tie ceļ ķildu.

Io sono per la pace; ma, non appena parlo, essi sono per la guerra.