Psalmi 120

1 Svētku dziesma. Es piesaucu To Kungu savās bēdās, un Viņš mani paklausa.

Wallfahrtslieder. Zu Jahwe in meiner Not rief ich, und er erhörte mich.

2 Kungs, izglāb manu dvēseli no melkuļu lūpām un viltnieku mēlēm.

Jahwe, errette meine Seele von lügnerischer Lippe, von trügerischer Zunge.

3 Ko viltīgā mēle Tev dos, jeb ko viņa Tev pieliks?

Was giebt dir und was mehrt dir die trügerische Zunge?

4 Tā ir kā varoņa asas bultas, kā degošas paegļu ogles.

Geschärfte Kriegerpfeile samt Ginsterkohlen!

5 Ak vai, man, ka esmu svešinieks iekš Mešeha, un ka man jādzīvo Kedara dzīvokļos.

Wehe mir, daß ich bei Mesech zu Gaste bin, bei den Zelten Kedars wohne!

6 Par ilgu manai dvēselei dzīvot pie tiem, kas mieru ienīst.

Zu lange schon wohnt meine Seele bei solchen, die den Frieden hassen.

7 Es turu mieru, bet tikko es runāju, tad tie ceļ ķildu.

Ich bin ganz Friede, aber wenn ich etwas rede, sind sie auf Kampf aus.