< Psalmi 114 >
1 Kad Israēls izgāja no Ēģiptes, Jēkaba nams no svešas valodas ļaudīm,
Sa paglakaw sa Israel gikan sa Egipto, Ang panimalay ni Jacob gikan sa katawohan nga lain ug pinulongan;
2 Tad Jūda Viņam tapa par svētu daļu, un Israēls par Viņa valstību.
Ang Juda nahimong balaan niyang puloy-anan, Ang Israel nahimong iyang gingharian.
3 Jūra redzēja un bēga, Jardāne griezās atpakaļ;
Ang dagat nakakita niini, ug mingkalagiw; Ang Jordan misibug.
4 Kalni lēkāja kā auni, pakalni kā jēri.
Ang kabukiran minglukso sama sa mga lakeng carnero, Ang kabungtoran nga gagmay sama sa mga nating carnero.
5 Kas tev bija, jūra, ka tu bēdz, un tev, Jardāne, ka tu atpakaļ griezies?
Unsay gibati mo, Oh dagat, nga mingkalagiw ka? Ikaw, Oh Jordan, nga misibug ka man?
6 Jums, kalni, ka jūs lēkājāt kā auni, pakalni, kā jēri?
Kamo nga kabukiran, nga minglukso kamo sama sa mga laekng carnero; Kamong kabungtoran nga gagmay, nga sama sa mga nating carnero?
7 Priekš Tā Kunga drebi, zeme, Jēkaba Dieva priekšā,
Kumurog, ikaw yuta, diha sa atubangan sa Ginoo, Diha sa atubangan sa Dios ni Jacob,
8 Kas klinti pārvērsa par ezeru un akmeņus par ūdens avotiem.
Nga maoy naghimo sa bato nga danaw sa tubig, Ang bato nga santik ngadto sa usa ka tuboran sa mga tubig.