Psalmi 109
1 Dāvida dziesma, dziedātāju vadonim. Ak Dievs, ko es slavēju, nestāv klusu!
Dio della mia lode, non tacere, Al maestro del coro. Di Davide. Salmo.
2 Jo bezdievīgu muti un viltīgu muti tie pret mani ir atvēruši, tie runā uz mani ar melu mēli.
poiché contro di me si sono aperte la bocca dell'empio e dell'uomo di frode; parlano di me con lingua di menzogna.
3 Ar naidīgiem vārdiem tie metās ap mani un karo pret mani bez vainas.
Mi investono con parole di odio, mi combattono senza motivo.
4 Par to, ka es tos mīlēju, tie turas man pretī; bet es lūdzu Dievu.
In cambio del mio amore mi muovono accuse, mentre io sono in preghiera.
5 Tie man maksā ļaunu par labu un ienaidību par mīlestību.
Mi rendono male per bene e odio in cambio di amore.
6 Cel pār to vienu bezdievi, un viens pretinieks lai viņam stāv pa labo roku.
Suscita un empio contro di lui e un accusatore stia alla sua destra.
7 Kad viņš top tiesāts, tad lai top pazudināts, un viņa Dieva lūgšana lai viņam top par grēku.
Citato in giudizio, risulti colpevole e il suo appello si risolva in condanna.
8 Lai viņa dienas iet mazumā, un viņa amatu cits lai dabū.
Pochi siano i suoi giorni e il suo posto l'occupi un altro.
9 Viņa bērni lai paliek par bāriņiem un viņa sieva par atraitni.
I suoi figli rimangano orfani e vedova sua moglie.
10 Lai viņa bērni skraida apkārt un ubago un maizes meklē tālu no savām izpostītām māju vietām.
Vadano raminghi i suoi figli, mendicando, siano espulsi dalle loro case in rovina.
11 Lai tas parādu dzinējs izplēš visu, kas tam pieder, un sveši lai aplaupa viņa peļņu.
L'usuraio divori tutti i suoi averi e gli estranei faccian preda del suo lavoro.
12 Lai tam nav, kas parāda žēlastību, un lai nav, kas žēlo viņa bāriņus.
Nessuno gli usi misericordia, nessuno abbia pietà dei suoi orfani.
13 Lai viņa pēcnākamie top izdeldēti; viņu vārds lai izzūd otrā augumā.
La sua discendenza sia votata allo sterminio, nella generazione che segue sia cancellato il suo nome.
14 Viņa tēvu noziegums lai top pieminēts Tā Kunga priekšā, un viņa mātes grēki lai neizzūd.
L'iniquità dei suoi padri sia ricordata al Signore, il peccato di sua madre non sia mai cancellato.
15 Lai tie vienmēr paliek Tā Kunga priekšā, un viņa piemiņa lai no zemes top izdeldēta.
Siano davanti al Signore sempre ed egli disperda dalla terra il loro ricordo.
16 Tādēļ ka viņš nebūt nepieminēja žēlastību darīt, bet vajāja bēdīgo un nabagu un to, kam bija noskumusi sirds, ka viņš to nokautu.
Perché ha rifiutato di usare misericordia e ha perseguitato il misero e l'indigente, per far morire chi è affranto di cuore.
17 Tāpēc ka viņš lāstu gribēja, tas viņam nāks; un svētības viņam negribējās, tad tā arī paliks tālu no viņa.
Ha amato la maledizione: ricada su di lui! Non ha voluto la benedizione: da lui si allontani!
18 Un viņš aptērpās ar lāstu, tā kā ar drēbēm, un tas nāca viņa iekšās kā ūdens un kā eļļa viņa kaulos.
Si è avvolto di maledizione come di un mantello: è penetrata come acqua nel suo intimo e come olio nelle sue ossa.
19 Tad lai tas viņam ir kā apģērbs, ar ko tas apsedzās, un josta, ar ko tas allaž apjožas.
Sia per lui come vestito che lo avvolge, come cintura che sempre lo cinge.
20 Šī alga lai notiek no Tā Kunga maniem pretiniekiem un tiem, kas ļaunu runā pret manu dvēseli.
Sia questa da parte del Signore la ricompensa per chi mi accusa, per chi dice male contro la mia vita.
21 Bet Tu, ak Kungs, dari ar mani Sava vārda pēc, jo Tava žēlastība ir laba; izglāb mani.
Ma tu, Signore Dio, agisci con me secondo il tuo nome: salvami, perché buona è la tua grazia.
22 Jo es esmu bēdīgs un nabags, un mana sirds iekš manis ir ievainota.
Io sono povero e infelice e il mio cuore è ferito nell'intimo.
23 Es aizeju kā ēna pavakarē, un topu vajāts kā sisenis.
Scompaio come l'ombra che declina, sono sbattuto come una locusta.
24 Mani ceļi šļūk no gavēšanas, un mana miesa izdilusi, ka treknuma vairs nav.
Le mie ginocchia vacillano per il digiuno, il mio corpo è scarno e deperisce.
25 Un es tiem esmu par apsmieklu; kad tie mani redz, tad tie krata galvu.
Sono diventato loro oggetto di scherno, quando mi vedono scuotono il capo.
26 Palīdz man, Kungs, mans Dievs, atpestī mani pēc Savas žēlastības!
Aiutami, Signore mio Dio, salvami per il tuo amore.
27 Tad tie atzīs, ka tā Tava roka, ka Tu, Kungs, to darījis.
Sappiano che qui c'è la tua mano: tu, Signore, tu hai fatto questo.
28 Kad tie lād, tad Tu svētī; kad tie ceļas, tad lai top kaunā; bet Tavs kalps lai priecājās.
Maledicano essi, ma tu benedicimi; insorgano quelli e arrossiscano, ma il tuo servo sia nella gioia.
29 Mani pretinieki lai ar kaunu top apģērbti un ar savu negodu apsegti kā ar svārkiem.
Sia coperto di infamia chi mi accusa e sia avvolto di vergogna come d'un mantello.
30 Es Tam Kungam no sirds pateikšu ar savu muti un Tam dziedāšu lielā draudzē.
Alta risuoni sulle mie labbra la lode del Signore, lo esalterò in una grande assemblea;
31 Jo tam bēdīgam Viņš stāv pa labo roku, to atpestīdams no tiem, kas viņa dvēseli notiesā.
poiché si è messo alla destra del povero per salvare dai giudici la sua vita.
