< Psalmi 108 >

1 Dāvida dziesma. Ak Dievs, mana sirds ir droša, es dziedāšu un slavēšu ar dziesmām, mans gods arīdzan.
Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.
2 Mostaties, stabules un kokles, ar ausekli es modīšos.
Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
3 Es Tev pateikšos, Kungs, starp ļaudīm, es Tev dziedāšu starp tautām.
Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.
4 Jo Tava žēlastība ir liela līdz pat debesīm un Tava patiesība līdz augstiem padebešiem.
Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
5 Paaugstinājies, Dievs, pār debesīm un Savu godību pār visu pasauli,
Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.
6 Lai Tavi mīļie top atsvabināti; atpestī caur Savu labo roku un paklausi mani.
Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.
7 Dievs runā Tavā svētā vietā: “Par to Es priecājos. Es dalīšu Šehemi un mērošu Sukota leju.
Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.
8 Gileāds Man pieder, ir Manasus Man pieder, Efraīms ir Manas galvas stiprums, Jūda ir Mans valdības zizlis.
Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.
9 Moābs ir Mans mazgājamais trauks, Savu kurpi Es metu pār Edomu, par Fīlistu zemi Es gavilēju.”
Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.
10 Kas mani vadīs tai stiprā pilsētā? Kas man pavadīs līdz Edomam?
Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?
11 Vai ne Tu, Dievs, kas mūs biji atmetis un neizgāji, ak Dievs, ar mūsu karaspēku?
Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?
12 Dod mums palīgu bēdu laikā, jo cilvēku pestīšana nav nekas.
Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.
13 Ar Dievu mēs darīsim stiprus darbus; Viņš saspārdīs mūsu spaidītājus.
W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.

< Psalmi 108 >