Psalmi 108
1 Dāvida dziesma. Ak Dievs, mana sirds ir droša, es dziedāšu un slavēšu ar dziesmām, mans gods arīdzan.
Een lied, een psalm van David. O God! mijn hart is bereid; ik zal zingen en psalmzingen, ook mijn eer.
2 Mostaties, stabules un kokles, ar ausekli es modīšos.
Waak op, gij luit en harp! ik zal in den dageraad opwaken.
3 Es Tev pateikšos, Kungs, starp ļaudīm, es Tev dziedāšu starp tautām.
Ik zal U loven onder de volken, o HEERE! en ik zal U psalmzingen onder de natien.
4 Jo Tava žēlastība ir liela līdz pat debesīm un Tava patiesība līdz augstiem padebešiem.
Want Uw goedertierenheid is groot tot boven de hemelen, en Uw waarheid tot aan de bovenste wolken.
5 Paaugstinājies, Dievs, pār debesīm un Savu godību pār visu pasauli,
Verhef U, o God! boven de hemelen, en Uw eer over de ganse aarde.
6 Lai Tavi mīļie top atsvabināti; atpestī caur Savu labo roku un paklausi mani.
Opdat Uw beminden bevrijd worden; geef heil door Uw rechterhand, en verhoor ons.
7 Dievs runā Tavā svētā vietā: “Par to Es priecājos. Es dalīšu Šehemi un mērošu Sukota leju.
God heeft gesproken in Zijn heiligdom, dies zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.
8 Gileāds Man pieder, ir Manasus Man pieder, Efraīms ir Manas galvas stiprums, Jūda ir Mans valdības zizlis.
Gilead is mijn, Manasse is mijn, en Efraim is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.
9 Moābs ir Mans mazgājamais trauks, Savu kurpi Es metu pār Edomu, par Fīlistu zemi Es gavilēju.”
Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen; over Palestina zal ik juichen.
10 Kas mani vadīs tai stiprā pilsētā? Kas man pavadīs līdz Edomam?
Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?
11 Vai ne Tu, Dievs, kas mūs biji atmetis un neizgāji, ak Dievs, ar mūsu karaspēku?
Zult Gij het niet zijn, o God! Die ons verstoten hadt, en Die niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten?
12 Dod mums palīgu bēdu laikā, jo cilvēku pestīšana nav nekas.
Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid; want des mensen heil is ijdelheid.
13 Ar Dievu mēs darīsim stiprus darbus; Viņš saspārdīs mūsu spaidītājus.
In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden.
