Psalmi 107
1 Pateiciet Tam Kungam, jo Viņš ir labs, un Viņa žēlastība paliek mūžīgi!
Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, und seine Güte währet ewiglich.
2 Lai tā saka tie, ko Tas Kungs ir atpestījis, ko Viņš izglābis no spaidītāju rokas
So sollen sagen, die erlöst sind durch den HERRN, die er aus der Not erlöst hat
3 Un sapulcinājis no tām zemēm, no rītiem un vakariem, no ziemeļiem un no jūras.
und die er aus den Ländern zusammengebracht hat vom Aufgang, vom Niedergang, von Mitternacht und vom Meer.
4 Tie, kas tuksnesī maldījās pa nestaigātiem ceļiem un neatrada pilsētu, kur varēja dzīvot,
Die irregingen in der Wüste, in ungebahntem Wege, und fanden keine Stadt, da sie wohnen konnten,
5 Izsalkuši un izslāpuši, ka viņa dvēsele nogura.
hungrig und durstig, und ihre Seele verschmachtete;
6 Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm,
die zum HERRN riefen in ihrer Not, und er errettete sie aus ihren Ängsten
7 Un Viņš tos vadīja pa taisnu ceļu, ka tie gāja uz to pilētu, kur varēja dzīvot:
und führte sie einen richtigen Weg, daß sie gingen zur Stadt, da sie wohnen konnten:
8 Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem,
die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
9 Ka Viņš paēdinājis iztvīkušo un ar labumu piepildījis izsalkušo. -
daß er sättigt die durstige Seele und füllt die hungrige Seele mit Gutem.
10 Tie, kas tumsībā sēdēja un nāves ēnā, saistīti bēdās un dzelzīs,
Die da sitzen mußten in Finsternis und Dunkel, gefangen in Zwang und Eisen,
11 Tāpēc ka tie bija pretī turējušies Dieva baušļiem un nicinājuši tā Visuaugstākā padomu;
darum daß sie Gottes Geboten ungehorsam gewesen waren und das Gesetz des Höchsten geschändet hatten,
12 Tādēļ viņu sirds tapa apbēdināta ar grūtumu, un tie pakrita un palīga nebija.
dafür ihr Herz mit Unglück geplagt werden mußte, daß sie dalagen und ihnen niemand half;
13 Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm
die zum HERRN riefen in ihrer Not, und er half ihnen aus ihren Ängsten
14 Un tos izveda no tumsības un nāves ēnas un saraustīja viņu saites:
und führte sie aus der Finsternis und Dunkel und zerriß ihre Bande:
15 Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem,
die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die an den Menschenkindern tut,
16 Ka Viņš salauž vara durvis un sadauza dzelzs bultas. -
daß er zerbricht eherne Türen und zerschlägt eiserne Riegel.
17 Tie ģeķi, kas tapa mocīti savu grēku ceļu un savu noziegumu dēļ,
Die Narren, so geplagt waren um ihrer Übertretung willen und um ihrer Sünden willen,
18 Tā ka viņu dvēselei riebās visa barība, un ka tie nogrima līdz pat nāves vārtiem.
daß ihnen ekelte vor aller Speise und sie todkrank wurden;
19 Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm.
die riefen zum HERRN in ihrer Not, und er half ihnen aus ihren Ängsten,
20 Viņš sūtīja Savu vārdu un tos dziedināja un tos izrāva no viņu bedrēm:
er sandte sein Wort und machte sie gesund und errettete sie, daß sie nicht starben:
21 Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem,
die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
22 Un pateikšanas upurus upurēt un Viņa darbus izteikt ar prieku. -
und Dank opfern und erzählen seine Werke mit Freuden.
23 Tie, kas ar lielām laivām pa jūru līgojās un strādāja savu darbu uz lieliem ūdeņiem,
Die mit Schiffen auf dem Meer fuhren und trieben ihren Handel in großen Wassern;
24 Kas Tā Kunga darbu redzējuši un Viņa brīnumus jūras dziļumos,
die des HERRN Werke erfahren haben und seine Wunder im Meer,
25 Kad Viņš runāja un pacēla vētru, kas viļņus paaugstināja,
wenn er sprach und einen Sturmwind erregte, der die Wellen erhob,
26 Un tie tā kā uz debesīm kāpa un atkal nogrima dziļumos, ka viņu dvēsele no bailības izkusa,
und sie gen Himmel fuhren und in den Abgrund fuhren, daß ihre Seele vor Angst verzagte,
27 Un tapa mētāti un zvalstījās, kā piedzēruši un visa viņu gudrība iznīka.
daß sie taumelten und wankten wie ein Trunkener und wußten keinen Rat mehr;
28 Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm;
die zum HERRN schrieen in ihrer Not, und er führte sie aus ihren Ängsten
29 Viņš klusināja vētru, tā ka viļņi norima;
und stillte das Ungewitter, daß die Wellen sich legten
30 Un tie priecājās, ka norima, un Viņš tos veda uz ostu, kurp tiem gribējās:
und sie froh wurden, daß es still geworden war und er sie zu Lande brachte nach ihrem Wunsch:
31 Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem.
die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
32 Un Viņu paaugstināt ļaužu draudzē un Viņu slavēt vecaju vidū.
und ihn bei der Gemeinde preisen und bei den Alten rühmen.
33 Viņš upes padara par tuksnesi un ūdens avotus par izkaltušām vietām,
Er machte Bäche trocken und ließ Wasserquellen versiegen,
34 Un auglīgu zemi Viņš padara par neauglīgu viņas iedzīvotāju blēdības dēļ;
daß ein fruchtbar Land zur Salzwüste wurde um der Bosheit willen derer, die darin wohnten.
35 Un tuksnesi viņš atkal padara ūdeņainu un sauso zemi avoksnainu.
Er machte das Trockene wiederum wasserreich und im dürren Lande Wasserquellen
36 Un liek tur dzīvot tiem izsalkušiem, ka tie var uzcelt pilsētu, kur mājot,
und hat die Hungrigen dahingesetzt, daß sie eine Stadt zurichten, da sie wohnen konnten,
37 Un apsēt tīrumus un dēstīt vīna dārzus, kas nes bagātus augļus.
und Äcker besäen und Weinberge pflanzen möchten und die jährlichen Früchte gewönnen.
38 Un Viņš tos svētī, ka tie ļoti vairojās, un viņu lopi nenonīkst.
Und er segnete sie, daß sie sich sehr mehrten, und gab ihnen viel Vieh.
39 Un viņi bija mazumā gājuši un panīkuši caur nelaimes varu un bēdām.
Sie waren niedergedrückt und geschwächt von dem Bösen, das sie gezwungen und gedrungen hatte.
40 Viņš izgāž nievāšanu uz lieliem kungiem un liek tiem aloties tuksnesī, kur ceļa nav;
Er schüttete Verachtung auf die Fürsten und ließ sie irren in der Wüste, da kein Weg ist,
41 Bet paaugstina bēdīgo no viņa bēdām un vairo viņa dzimumu kā avju pulku.
und schützte den Armen vor Elend und mehrte sein Geschlecht wie eine Herde.
42 To sirdsskaidrie redz un priecājās, un visai blēdībai jātur mute.
Solches werden die Frommen sehen und sich freuen; und aller Bosheit wird das Maul gestopft werden.
43 Kas gudrs, lai to ņem vērā un lai atzīst Tā Kunga žēlastības darbus.
Wer ist weise und behält dies? So werden sie merken, wie viel Wohltaten der HERR erzeigt.
