Psalmi 105
1 Pateiciet Tam Kungam, piesauciet Viņa Vārdu, dariet zināmus starp tiem ļaudīm Viņa darbus.
Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.
2 Dziediet Viņam, slavējiet Viņu ar dziesmām, pārdomājiet visus Viņa brīnumus.
Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.
3 Slavējiet Viņa svēto vārdu; lai tās sirdis priecājās, kas To Kungu meklē.
Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.
4 Vaicājiet pēc Tā Kunga un pēc Viņa spēka, meklējiet vienmēr Viņa vaigu.
Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.
5 Pieminiet Viņa brīnumus, ko Viņš ir darījis, Viņa brīnuma darbus un Viņa mutes tiesas, -
Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;
6 Tu Ābrahāma, Viņa kalpa dzimums, jūs Jēkaba bērni, Dieva izredzētie!
Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.
7 Viņš ir Tas Kungs, mūsu Dievs; Viņa tiesas iet pār visu zemi.
Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.
8 Viņš piemin Savu derību mūžam, to vārdu, ko Viņš ir iecēlis tūkstošiem dzimumiem,
Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,
9 Ko Viņš ar Ābrahāmu derējis un ko zvērējis Īzakam.
Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.
10 To Viņš arī Jēkabam ir iecēlis par likumu, Israēlim par mūžīgu derību,
Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,
11 Sacīdams: tev Es došu Kanaāna zemi, jūsu mantības daļu;
Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.
12 Kad tie vēl bija mazs pulciņš, ne daudz, un svešinieki iekš tās,
Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,
13 Un staigāja no vienas tautas pie otras, no vienas valsts pie otras valsts ļaudīm,
Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,
14 Viņš nevienam neļāva tos apbēdināt, Viņš arī ķēniņus sodīja viņu dēļ:
Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:
15 Neaizskariet Manus svaidītos un nedariet ļauna Maniem praviešiem!
Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.
16 Viņš aicināja badu pār zemi, Viņš atņēma visu maizes padomu.
Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.
17 Viņš sūtīja viņu priekšā vienu vīru; Jāzeps tapa pārdots par kalpu.
Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.
18 Viņa kājas tapa spaidītas siekstā, viņa miesas nāca dzelzīs,
Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,
19 Tiekams viņa vārds notika, un Tā Kunga sludinājums to pārbaudīja.
Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.
20 Tas ķēniņš sūtīja un lika to atraisīt, tas ļaužu valdītājs to atlaida vaļā.
Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;
21 Viņš to iecēla par kungu savam namam un par valdnieku visai savai mantai.
Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,
22 Ka tas saistītu viņa lielkungus pēc sava prāta un mācītu gudrību viņa vecākajiem.
Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.
23 Tā Israēls nāca Ēģiptes zemē un Jēkabs piemita Hama zemē.
Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.
24 Un Viņš Saviem ļaudīm lika augumā augt un tos darīja jo varenus nekā viņu pretiniekus.
Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.
25 Viņš pārvērsa viņu sirdi, ienīdēt Viņa ļaudis un ar viltu glūnēt uz Viņa kalpiem.
Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.
26 Viņš sūtīja Mozu, Savu kalpu, un Āronu, ko Viņš bija izredzējis.
Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.
27 Tie darīja viņu starpā Dieva brīnumus un brīnuma zīmes Hama zemē.
Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.
28 Viņš sūtīja tumsu, tad kļuva tumšs; un tie Viņa Vārdam neturējās pretī.
Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.
29 Viņš pārvērsa viņu ūdeņus par asinīm un nokāva viņu zivis.
Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.
30 Viņu zeme mudžēja no vardēm viņu ķēniņu kambaros.
Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.
31 Viņš runāja, tad nāca kukaiņi, utis visās viņu robežās.
Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.
32 Viņš tiem deva krusu lietus vietā, uguns liesmas viņu zemē,
Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.
33 Un sasita viņu vīna kokus un viņu vīģes kokus un salauzīja kokus viņu robežās.
Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.
34 Viņš runāja, tad nāca siseņi un vaboles neizskaitāmā pulkā,
Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj
35 Kas apēda visu zāli viņu zemē, un norija viņu zemes augļus.
Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.
36 Viņš kāva arī visus pirmdzimtos viņu zemē un visu viņu pirmo stiprumu.
Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.
37 Un tos izveda ar sudrabu un zeltu, un neviena gurdena nebija viņu ciltīs.
Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.
38 Ēģiptes zeme priecājās, kad tie izgāja, jo viņu bailes uz tiem bija kritušas.
Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.
39 Viņš deva padebesi par apsegu, un uguni naktī par gaismu.
Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.
40 Tie lūdza un viņš lika nākt paipalām un tos ēdināja ar debes'maizi.
Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.
41 Viņš pāršķēla klinti, tad ūdens iztecēja, un upes skrēja tuksnesī.
Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.
42 Jo Viņš pieminēja Savu svēto vārdu un Ābrahāmu, Savu kalpu.
Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.
43 Tā Viņš izveda Savus ļaudis ar prieku un Savus izredzētos ar gavilēšanu,
Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.
44 Un tiem deva pagānu zemes; tie iemantoja tautu sviedrus,
Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;
45 Lai turētu Viņa likumus un sargātu Viņa bauslību. Alleluja.
Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!
