< Psalmi 102 >

1 Bēdu cilvēka lūgšana, kad tas ir noskumis un savas žēlabas izgāž Tā Kunga priekšā. Ak Kungs, klausi manu lūgšanu, un mana saukšana lai nāk pie Tevis.
תפלה לעני כי-יעטף-- ולפני יהוה ישפך שיחו ב יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא
2 Neapslēp Savu vaigu priekš manis, atgriez Savu ausi pie manis bēdu laikā; tai dienā, kad es saucu, paklausi mani drīz.
אל-תסתר פניך ממני-- ביום צר-לי הטה-אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני
3 Jo manas dienas ir iznīkušas kā dūmi, un mani kauli ir izdeguši kā pagale.
כי-כלו בעשן ימי ועצמותי כמוקד נחרו
4 Mana sirds ir sasista un izkaltusi kā zāle, tā ka es aizmirstu pat savu maizi ēst.
הוכה-כעשב ויבש לבי כי-שכחתי מאכל לחמי
5 Mani kauli līp pie manas miesas no kaukšanas un nopūšanās.
מקול אנחתי-- דבקה עצמי לבשרי
6 Es esmu tā kā dumpis tuksnesī, es esmu kā apogs (pūce) izpostītās vietās.
דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות
7 Es esmu nomodā un tāpat kā vientulis putns uz jumta.
שקדתי ואהיה-- כצפור בודד על-גג
8 Mani ienaidnieki mani nievā cauru dienu; kas pret mani trako, tie mani dara par lāsta vārdu.
כל-היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו
9 Jo es ēdu pelnus kā maizi un sajaucu savu dzērienu ar asarām,
כי-אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי
10 Tavas bardzības un dusmības pēc, jo Tu mani esi pacēlis un atkal nogāzis.
מפני-זעמך וקצפך-- כי נשאתני ותשליכני
11 Manas dienas ir kā ēna pavakarē, un es kalstu kā zāle.
ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש
12 Bet Tu, Kungs, paliec mūžīgi un Tava piemiņa līdz radu radiem.
ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר
13 Kaut Tu celtos un apžēlotos par Ciānu, jo jau ir laiks par viņu apžēloties, jo tas nospriestais laiks ir atnācis.
אתה תקום תרחם ציון כי-עת לחננה כי-בא מועד
14 Jo Tavi kalpi mīļo viņas akmeņus un žēlojās, ka tā guļ pīšļos.
כי-רצו עבדיך את-אבניה ואת-עפרה יחננו
15 Tad pagāni bīsies Tā Kunga Vārdu, un visi ķēniņi virs zemes Tavu godību,
וייראו גוים את-שם יהוה וכל-מלכי הארץ את-כבודך
16 Kad Tas Kungs Ciānu uztaisīs un parādīsies Savā godībā.
כי-בנה יהוה ציון-- נראה בכבודו
17 Viņš griežas pie bēdu ļaužu lūgšanas un nenicina pielūgšanu.
פנה אל-תפלת הערער ולא-בזה את-תפלתם
18 Lai tas top uzrakstīts pēcnākamiem, un tie ļaudis, kas vēl taps radīti, slavēs To Kungu.
תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל-יה
19 Jo Viņš skatās no Sava svēta augstuma, Tas Kungs lūko no debesīm uz zemi,
כי-השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל-ארץ הביט
20 Ka Viņš dzird cietumnieku nopūšanos un atsvabina nāves bērnus;
לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה
21 Ka Tā Kunga vārds top sludināts Ciānā un Viņa slava Jeruzālemē,
לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם
22 Kad tautas sapulcējās kopā un valstis, Tam Kungam kalpot.
בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את-יהוה
23 Bet Viņš ir pazemojis ceļā manu spēku un paīsinājis manas dienas.
ענה בדרך כחו (כחי) קצר ימי
24 Es saku: mans Dievs, neņem mani nost pusmūžā. Tavi gadi paliek līdz radu radiem.
אמר--אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך
25 Senlaikus Tu esi nodibinājis zemi, un debesis ir Tavu roku darbs.
לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים
26 Tās zudīs, bet Tu pastāvēsi; tās sadils visas, kā drēbes; Tu tās pārvērtīsi kā drānas, un tās pārvērtīsies;
המה יאבדו-- ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו
27 Bet Tu palieci tas pats, un Tavi gadi nebeigsies.
ואתה-הוא ושנותיך לא יתמו
28 Tavu kalpu bērni paliks, un viņu dzimums būs pastāvīgs Tavā priekšā.
בני-עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון

< Psalmi 102 >