Salamana Pamācības 9
1 Dieva gudrība ir uztaisījusi savu namu, viņa uzcirtusi savus septiņus pīlārus;
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 Viņa nokāvusi savus kaujamos, jaukusi savu vīnu, ir jau klājusi savu galdu;
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 Viņa izsūtījusi savas kalpones; viņa sauc no pilsētas augstākām vietām:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 „Kas nejēga, lai griežas šurp!“kas neprātīgs, uz to viņa saka:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 „Nāciet, ēdiet no manas maizes, un dzeriet no vīna, ko esmu jaukusi.
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 Atstājiet nejēdzību, tad dzīvosiet, un staigājiet pa atzīšanas ceļu!“
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 Kas smējēju pamāca, tas dabūs kaunu, un kas bezdievīgo pārmāca, apsmieklu.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 Nepamāci smējēju, ka viņš tevi neienīst; pamāci prātīgo, tas tevi mīlēs.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Dod prātīgam, tad viņš tiks jo prātīgs, māci taisnu, tad viņš pieaugs mācībā.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 Tā Kunga bijāšana ir gudrības iesākums, un izprast, kas svēts, tā ir atzīšana.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 Jo caur mani taps daudz tavu dienu un vairosies tev dzīvības gadi.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 Ja tu gudrs, tad tu sev gudrs; ja tu smējējs, tad tu viens pats to nesīsi.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 Nejēdzība ir sieva tītīga, ģeķīga, kas neatjēdz nenieka
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 Tā sēž sava nama durvīs uz goda krēsla pilsētas augstās vietās,
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 Aicināt tos, kas iet garām pa ceļu, kas staigā savās taisnās tekās.
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 Kas nejēga, lai griežas šurp! Un kas neprātīgs, uz to viņa saka:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 „Zagts ūdens ir salds, un slēpta maize garda!“
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
