Salamana Pamācības 9
1 Dieva gudrība ir uztaisījusi savu namu, viņa uzcirtusi savus septiņus pīlārus;
Die Weisheit baute ihr Haus, sie hieb ihre sieben Säulen aus.
2 Viņa nokāvusi savus kaujamos, jaukusi savu vīnu, ir jau klājusi savu galdu;
Sie schlachtete ihr Vieh, mischte ihren Wein und deckte ihre Tafel fein.
3 Viņa izsūtījusi savas kalpones; viņa sauc no pilsētas augstākām vietām:
Sie sandte ihre Mägde aus und ließ auf den höchsten Punkten der Stadt ausrufen:
4 „Kas nejēga, lai griežas šurp!“kas neprātīgs, uz to viņa saka:
Wer einfältig ist, der mache sich herzu!
5 „Nāciet, ēdiet no manas maizes, un dzeriet no vīna, ko esmu jaukusi.
Zu den Unweisen spricht sie: Kommt her, esset von meinem Brot und trinkt von dem Wein, den ich gemischt habe!
6 Atstājiet nejēdzību, tad dzīvosiet, un staigājiet pa atzīšanas ceļu!“
Verlasset die Torheit, auf daß ihr lebet, und geht einher auf dem Wege des Verstandes!
7 Kas smējēju pamāca, tas dabūs kaunu, un kas bezdievīgo pārmāca, apsmieklu.
Wer einen Spötter züchtigt, holt sich Beschimpfung, und wer einen Gottlosen bestraft, kriegt sein Teil.
8 Nepamāci smējēju, ka viņš tevi neienīst; pamāci prātīgo, tas tevi mīlēs.
Bestrafe den Spötter nicht! Er haßt dich; bestrafe den Weisen, der wird dich lieben!
9 Dod prātīgam, tad viņš tiks jo prātīgs, māci taisnu, tad viņš pieaugs mācībā.
Gib dem Weisen, so wird er noch weiser werden; belehre den Gerechten, so wird er noch mehr lernen!
10 Tā Kunga bijāšana ir gudrības iesākums, un izprast, kas svēts, tā ir atzīšana.
Der Weisheit Anfang ist die Furcht des HERRN, und die Erkenntnis des Heiligen ist Verstand.
11 Jo caur mani taps daudz tavu dienu un vairosies tev dzīvības gadi.
Denn durch mich werden deine Tage sich mehren und werden Jahre zu deinem Leben hinzugefügt.
12 Ja tu gudrs, tad tu sev gudrs; ja tu smējējs, tad tu viens pats to nesīsi.
Bist du weise, so kommt es dir selbst zugute; bist du aber ein Spötter, so hast du's allein zu tragen.
13 Nejēdzība ir sieva tītīga, ģeķīga, kas neatjēdz nenieka
Frau Torheit ist frech, dabei ein einfältiges Ding, das gar nichts weiß;
14 Tā sēž sava nama durvīs uz goda krēsla pilsētas augstās vietās,
und doch sitzt sie bei der Tür ihres Hauses, auf einem Sessel auf den Höhen der Stadt,
15 Aicināt tos, kas iet garām pa ceļu, kas staigā savās taisnās tekās.
daß sie denen, die des Weges gehen, die auf richtigem Pfade wandeln, zurufe:
16 Kas nejēga, lai griežas šurp! Un kas neprātīgs, uz to viņa saka:
«Wer einfältig ist, der kehre hier ein!» Und zum Unverständigen spricht sie:
17 „Zagts ūdens ir salds, un slēpta maize garda!“
«Gestohlenes Wasser ist süß und heimliches Brot ist angenehm!»
