Salamana Pamācības 7
1 Mans bērns, sargi manus vārdus un glabā pie sevis manu mācību.
내 아들아 내 말을 지키며 내 명령을 네게 간직하라
2 Sargi manu pamācīšanu, tad tu dzīvosi, un manu mācību kā savu acu raugu.
내 명령을 지켜서 살며 내 법을 네 눈동자처럼 지키라
3 Sien to ap saviem pirkstiem, ieraksti to savas sirds galdiņā.
이것을 네 손가락에 매며 이것을 네 마음판에 새기라
4 Saki uz gudrību: Tu esi mana māsa! un atzīšanu sauc par savu radinieci,
지혜에게 너는 내 누이라 하며 명철에게 너는 내 친족이라 하라
5 Ka tu sevi pasargi no svešas sievas, no svešinieces ar mīkstiem vārdiem.
그리하면 이것이 너를 지켜서 음녀에게, 말로 호리는 이방 계집에게 빠지지 않게 하리라
6 Jo es skatījos pa sava nama logu, caur saviem skadriņiem,
내가 내 집 들창으로, 살창으로 내어다 보다가
7 Un redzēju nejēgu vidū un ieraudzīju starp zēniem neprātīgu jaunekli.
어리석은 자 중에, 소년 중에 한 지혜 없는 자를 보았노라
8 Tas gāja pa ielu ap nama stūri, staigāja pa viņas nama ceļu,
그가 거리를 지나 음녀의 골목 모퉁이로 가까이 하여 그 집으로 들어가는데
9 Pavakarē, krēslā, nakts vidū un tumsā.
저물 때, 황혼 때, 깊은 밤 흑암 중에라
10 Un redzi, viņu sastapa sieva, maukas apģērbā un viltu sirdī.
그 때에 기생의 옷을 입은 간교한 계집이 그를 맞으니
11 Šī bija trakule un palaidne, viņas kājas nemetās mājā;
이 계집은 떠들며 완패하며 그 발이 집에 머물지 아니하여
12 Te viņa ārā, te uz ielām un glūn aiz visiem stūriem.
어떤 때에는 거리, 어떤 때에는 광장 모퉁이, 모퉁이에 서서 사람을 기다리는 자라
13 Un tā viņu apkampa un skūpstīja kā bezkauņa un uz to sacīja:
그 계집이 그를 붙잡고 입을 맞추며 부끄러움을 모르는 얼굴로 말하되
14 „Pateicības upuri man bija jānes; šodien es savu solījumu esmu pildījusi.
내가 화목제를 드려서 서원한 것을 오늘날 갚았노라
15 Tādēļ esmu izgājusi tev pretī, tavu vaigu meklēt un tevi esmu atradusi.
이러므로 내가 너를 맞으려고 나와서 네 얼굴을 찾다가 너를 만났도다
16 Ar apsegiem esmu klājusi savu gultu, ar strīpainiem Ēģiptes palagiem.
내 침상에는 화문 요와 애굽의 문채 있는 이불을 폈고
17 Savu gultu esmu izkvēpinājusi ar mirrēm, alvejām un kanēli;
몰약과 침향과 계피를 뿌렸노라
18 Nāc, lai izbaudām kārības līdz rītam, lai izpriecājamies mīlestībā;
오라 우리가 아침까지 흡족하게 서로 사랑하며 사랑함으로 희락하자
19 Jo vīrs nav mājās, viņš aizgājis tālā ceļā,
남편은 집을 떠나 먼 길을 갔는데
20 Viņš naudas maku ņēmis līdz, tik uz svētkiem vēl pārnāks mājās.“
은 주머니를 가졌은즉 보름에나 집에 돌아오리라 하여
21 Viņa to pierunāja ar savu vārdu drūzmu, ar savu mīksto mēli tā viņu aizrāva.
여러가지 고운 말로 혹하게 하며 입술의 호리는 말로 꾀므로
22 Uz reizi tas viņai gāja pakaļ, kā vērsis iet pie kaušanas un kā nelietis, saistīts uz sodu,
소년이 곧 그를 따랐으니 소가 푸주로 가는 것 같고 미련한 자가 벌을 받으려고 쇠사슬에 매이러 가는 것과 일반이라
23 Kamēr bulta viņa aknas pāršķeļ; tā putns skrien sprostā un nezin, ka tas pret viņa dzīvību.
필경은 살이 그 간을 뚫기까지에 이를 것이라 새가 빨리 그물로 들어가되 그 생명을 잃어버릴 줄을 알지 못함과 일반이니라
24 Nu tad, bērni, klausiet mani, un ņemiet vērā manas mutes vārdus.
아들들아 나를 듣고 내 입의 말에 주의하라
25 Lai tava sirds nenomaldās uz viņas ceļiem un nenoklīsti uz viņas gaitām;
네 마음이 음녀의 길로 치우치지 말며 그 길에 미혹지 말지어다
26 Jo daudz ir to nokauto, ko tā gāzusi zemē, un liels pulks, ko viņa nogalinājusi.
대저 그가 많은 사람을 상하여 엎드러지게 하였나니 그에게 죽은 자가 허다하니라
