Salamana Pamācības 6
1 Mans bērns, ja tu priekš sava tuvākā galvojis un roku devis priekš cita,
Mijn zoon, als ge voor een ander borg zijt gebleven, Uw handslag hebt gegeven ten bate van een vreemde,
2 Tad tu esi sasaistīts ar savas mutes valodu un savaldzināts ar savas mutes vārdiem.
Verstrikt zijt geraakt in uw eigen woorden, In uw eigen beloften gevangen:
3 Tad dari jel tā mans bērns, un izglābies, ja tu savam tuvākam rokā esi nācis; ej, meties zemē priekš viņa un spied savu tuvāko;
Doe dan, mijn zoon, wat ik zeg, en red u eruit; Want ge zijt in de macht van uw naaste! Ga heen zonder talmen, Dring aan bij uw naaste;
4 Nedod savām acīm miega, nedod savām acīm dusas;
Gun uw ogen geen rust, Uw wimpers geen slaap;
5 Izglābies kā stirna no viņa rokas un kā putns no mednieka rokas!
Ruk u los als een gazelle uit de strik, Als een vogel uit de hand van den vogelaar.
6 Ej pie skudras, sliņķi, skaties viņas ceļus un topi gudrs!
Luiaard, ga kijken naar de mier; Zie, hoe ze zwoegt, en word wijs!
7 Lai tai nav valdnieka, ne virsnieka, ne kunga,
Al heeft ze geen leider, Geen opzichter, geen heerser,
8 Tā tomēr savu maizi sagādā vasarā, savu barību sakrāj pļaujamā laikā.
Toch zorgt ze in de zomer voor haar spijs, Zoekt ze in de oogsttijd haar voedsel bijeen.
9 Cik ilgi tu gulēsi, sliņķi? Kad tu celsies no sava miega?
Luiaard, hoe lang blijft ge liggen, Wanneer zult ge ontwaken uit uw slaap?
10 Guli maķenīt, snaudi maķenīt, saliec maķenīt rokas miegā;
Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar:
11 Tad tava nabadzība tev pienāks nākdama, un tavs trūkums, kā apbruņots vīrs.
En de armoe overvalt u als een zwerver, Het gebrek als een rover!
12 Nelieša cilvēks ir tāds negants vīrs, kas staigā ar netiklu muti,
Een nietsnut is het, een booswicht, Die omgaat met bedrieglijke taal;
13 Met ar acīm, piegrūž ar kājām, zīmē ar pirkstiem.
Die met de ogen knipt, met de voeten wenkt, En tekens geeft met de vingers;
14 Netiklība ir viņa sirdī, viņš domā vienmēr uz ļaunu, saceļ ķildas.
Die boze plannen smeedt in zijn hart, Steeds kwaad beraamt en ruzie zoekt!
15 Tādēļ viņam nelaime nāks piepeši, viņš ātri taps satriekts un dziedināšanas nebūs.
Daarom zal hem de tegenspoed plotseling treffen, Zal hij met één slag bezwijken, zonder kans op herstel.
16 Šās sešas lietas Tas Kungs ienīst, un tā septītā viņam ir negantība:
Zes dingen zijn er die Jahweh haat, Van zeven heeft hij een afschuw:
17 Lepnas acis, melu mēle un rokas, kas nenoziedzīgas asinis izlej,
Van brutale ogen; van een valse tong; Van handen, die onschuldig bloed vergieten;
18 Sirds, kas negantus nodomus perē; kājas, kas mudīgas uz ļaunu skriet;
Van een hart, dat boze plannen beraamt; Van voeten, die ten kwade spoeden;
19 Viltīgs liecinieks, kas droši melus runā, un kas ķildu ceļ starp brāļiem. -
Van een valsen getuige, die leugens verspreidt; Van iemand, die broedertwist stookt.
20 Mans bērns, glabā sava tēva pamācīšanu un nepamet savas mātes mācību.
Mijn zoon, onderhoud het gebod van uw vader, Sla niet in de wind wat uw moeder u leerde;
21 Sasien to allažiņ uz savas sirds un sien to ap savu kaklu.
Prent het voor altijd in uw hart, Wind het als een snoer om uw hals.
22 Kad tu staigā, tad tā tevi pavadīs; kad tu apgulies, tad tā tevi apsargās, un kad tu uzmodies, tad tā ar tevi runās;
Als ge wandelt, moge het u geleiden, Over u waken, als ge slaapt, Tot u spreken, wanneer ge ontwaakt.
23 Jo pamācīšana ir spīdeklis, un mācība gaišums, un kad pārmāca un rāj, tas ir dzīvības ceļš;
Want het gebod is een lamp, Het onderricht een licht, De straffe tucht een weg ten leven.
24 Ka tās tev izsargā no negodīgas sievas, no svešas sievietes mīkstās mēles.
Het zal u behoeden voor de vrouw van een ander, Voor de gladde tong van een vreemde.
25 Nekāro savā sirdī pēc viņas skaistuma, un lai viņa tevi nesagūsta ar savām acīm;
Zet uw hart niet op haar schoonheid, Laat ze u niet met haar wimpers verleiden;
26 Jo caur mauku tiek līdz maizes drupekļiem, un vīra sieva tev notvers pat dārgo dzīvību.
Want de prijs van een deerne is een stuk brood, Maar de getrouwde vrouw maakt jacht op een kostelijk leven
27 Vai arī uguni var klēpī ņemt, un drēbes nesadegtu?
Kan iemand soms vuur in zijn voorschoot nemen, Zonder dat hij zijn kleren schroeit;
28 Vai uz kvēlošām oglēm var iet un nesadedzinātu kājas?
Of kan hij op gloeiende kolen lopen, Zonder dat hij zijn voeten brandt?
29 Tāpat, kas ieiet pie otra sievas; nesodīts nepaliks, kas to aizskar.
Zo vergaat het hem, die zich afgeeft met de vrouw van een ander: Niemand die haar aanraakt, komt er straffeloos van af.
30 Zaglim nepiedod vis, ka zog izsalcis, vēderu pildīt.
Men veracht geen dief, zo hij enkel steelt, Om zijn maag te vullen, als hij honger heeft;
31 Bet pieķerts tas septiņkārt atlīdzinās, visu sava nama padomu tas atdos.
Toch moet hij, eenmaal betrapt, zevenvoudig vergoeden, Alles geven wat hij in huis heeft.
32 Kas ar sievu laulību pārkāpj, tam prāta nav; to tik dara, kas sev dzīvību grib nogalināt.
Kortzichtig de man, die overspel pleegt met een vrouw: Wie zijn eigen ondergang wil, moet zo iets niet doen;
33 Tam būs kāviens un kauns un negods bez gala;
Schade en schande zal zo iemand belopen, Zijn slechte naam raakt hij nimmer meer kwijt.
34 Jo viņas vīra dusmas iekarsušās netaupīs atriebšanas laikā.
Want de jaloezie van den man wekt de woede bij hem op, En op de dag van de wraak zal hij niemand ontzien;
35 Tas nebēdās ne par kādu līdzību(izpirkumu), un nebūs miera, cik dāvanu arī nedotu.
Dan slaat hij op losgeld geen acht, Hij wil het niet, al biedt ge hem nog zo veel!
