Salamana Pamācības 6
1 Mans bērns, ja tu priekš sava tuvākā galvojis un roku devis priekš cita,
Oğlum, qonşuna zamin durub, Yadlarla əlbir olub,
2 Tad tu esi sasaistīts ar savas mutes valodu un savaldzināts ar savas mutes vārdiem.
Ağzından çıxan sözlərlə tələyə düşmüsənsə, Ağzından çıxan sözlərlə ələ keçmisənsə,
3 Tad dari jel tā mans bērns, un izglābies, ja tu savam tuvākam rokā esi nācis; ej, meties zemē priekš viņa un spied savu tuvāko;
Demək bu qonşunun əlinə düşmüsən. Oğlum, çalış, özünü qurtar: Get onun ayağına düş, yalvar-yaxar.
4 Nedod savām acīm miega, nedod savām acīm dusas;
Qoy gözünə yuxu getməsin, Kirpiklərin ağırlaşmasın.
5 Izglābies kā stirna no viņa rokas un kā putns no mednieka rokas!
Özünü ovçunun əlindən ceyran kimi, Quşbazın əlindən quş kimi qurtar.
6 Ej pie skudras, sliņķi, skaties viņas ceļus un topi gudrs!
Ey tənbəl, qarışqalara diqqət yetir, Onların həyatından ibrət götür.
7 Lai tai nav valdnieka, ne virsnieka, ne kunga,
Onların nə başçıları var, Nə nəzarətçiləri, nə də hökmdarları.
8 Tā tomēr savu maizi sagādā vasarā, savu barību sakrāj pļaujamā laikā.
Yayda azuqələrini yığar, Biçin vaxtı özlərinə yem toplayarlar.
9 Cik ilgi tu gulēsi, sliņķi? Kad tu celsies no sava miega?
Ey tənbəl, nə qədər yatacaqsan? Nə vaxt yuxudan oyanacaqsan?
10 Guli maķenīt, snaudi maķenīt, saliec maķenīt rokas miegā;
Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
11 Tad tava nabadzība tev pienāks nākdama, un tavs trūkums, kā apbruņots vīrs.
Yoxsulluq soyğunçu kimi üstünə gələr, Ehtiyac quldur kimi sənə hücum çəkər.
12 Nelieša cilvēks ir tāds negants vīrs, kas staigā ar netiklu muti,
Yaramaz adam – şər insan Əyri danışaraq dolanar,
13 Met ar acīm, piegrūž ar kājām, zīmē ar pirkstiem.
Göz vurar, ayaqları ilə işarə edər, Barmaqları ilə göstərər.
14 Netiklība ir viņa sirdī, viņš domā vienmēr uz ļaunu, saceļ ķildas.
Qəlbinin məkrli niyyəti var, Həmişə şər qurar, nifaq salar.
15 Tādēļ viņam nelaime nāks piepeši, viņš ātri taps satriekts un dziedināšanas nebūs.
Ona görə başına qəfildən bəla gələr, Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
16 Šās sešas lietas Tas Kungs ienīst, un tā septītā viņam ir negantība:
Rəbbin zəhləsi altı şeydən gedir, Yeddi şey var, ondan ikrah edir:
17 Lepnas acis, melu mēle un rokas, kas nenoziedzīgas asinis izlej,
Təkəbbürlə baxan gözlər; Yalan danışan dil; Nahaq qan tökən əllər;
18 Sirds, kas negantus nodomus perē; kājas, kas mudīgas uz ļaunu skriet;
Məqsədi şər olan ürək; Şərə çatmaq üçün qaçan ayaqlar;
19 Viltīgs liecinieks, kas droši melus runā, un kas ķildu ceļ starp brāļiem. -
Nəfəsini yalanla çıxaran yalançı şahid; Qardaşlar arasında nifaq salan şəxs.
20 Mans bērns, glabā sava tēva pamācīšanu un nepamet savas mātes mācību.
Oğlum, atanın əmrini yerinə yetir, Ananın öyrətdiklərini atma.
21 Sasien to allažiņ uz savas sirds un sien to ap savu kaklu.
Onları qəlbinin başına yapışdır, Həmişə onları boynuna bağla.
22 Kad tu staigā, tad tā tevi pavadīs; kad tu apgulies, tad tā tevi apsargās, un kad tu uzmodies, tad tā ar tevi runās;
Gəzəndə onlar sənə yol göstərər, Yatanda səni hifz edər, Oyananda sənə məsləhət verər.
23 Jo pamācīšana ir spīdeklis, un mācība gaišums, un kad pārmāca un rāj, tas ir dzīvības ceļš;
Bu əmr çıraqdır, bu təlim nurdur, Tərbiyə üçün edilən məzəmmət həyat yoludur.
24 Ka tās tev izsargā no negodīgas sievas, no svešas sievietes mīkstās mēles.
Bunlar səni pozğun qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
25 Nekāro savā sirdī pēc viņas skaistuma, un lai viņa tevi nesagūsta ar savām acīm;
Onun gözəlliyinə aşiq olma, Onun kirpiklərinin əsiri olma.
26 Jo caur mauku tiek līdz maizes drupekļiem, un vīra sieva tev notvers pat dārgo dzīvību.
Fahişənin üzündən insan bir tikə çörəyə möhtac qalar, Kiminsə zinakar arvadı insanın qiymətli canını ovlar.
27 Vai arī uguni var klēpī ņemt, un drēbes nesadegtu?
Bir kişi qoynuna od alanda Əyin-başı yanmazmı?
28 Vai uz kvēlošām oglēm var iet un nesadedzinātu kājas?
Köz üzərində gəzənin Ayaqları bişməzmi?
29 Tāpat, kas ieiet pie otra sievas; nesodīts nepaliks, kas to aizskar.
Qonşusunun arvadının yanına girənin də halı belədir, O qadına toxunan cəzasını çəkər.
30 Zaglim nepiedod vis, ka zog izsalcis, vēderu pildīt.
Qarnını doydurmaq üçün ac oğru oğurlarsa, Kimsə onu qınamaz.
31 Bet pieķerts tas septiņkārt atlīdzinās, visu sava nama padomu tas atdos.
Amma onu tutsalar, yeddi qat ödəməlidir, Evinin var-yoxunu verməlidir.
32 Kas ar sievu laulību pārkāpj, tam prāta nav; to tik dara, kas sev dzīvību grib nogalināt.
Qadınla zina edən qanmazdır, Özünü məhv etmək istəyən belə edər.
33 Tam būs kāviens un kauns un negods bez gala;
Bu kişinin nəsibi kötək, şərəfsizlikdir, Biabırçılığı üzərindən silinməz.
34 Jo viņas vīra dusmas iekarsušās netaupīs atriebšanas laikā.
Çünki ərini qeyrət coşdurar, Ondan amansızcasına qisas alar.
35 Tas nebēdās ne par kādu līdzību(izpirkumu), un nebūs miera, cik dāvanu arī nedotu.
Heç nə ilə ərinin qarşısını almaq olmaz, Nə verilsə belə, o razılaşmaz.
